Komputer tak jak i telewizja, jest dobrodziejstwem i nowoczesnym nośnikiem informacji, wiedzy o tym co się wydarzyło na świecie. Często też dostarcza nam intelektualnej rozrywki. Wszystko byłoby dobrze, gdybyśmy umieli korzystać z nich w sposób mądry i przemyślany. Niestety nawet my dorośli mamy z tym duże problemy, a co dopiero dzieci.

Nie ukrywam, że po ciężkim dniu pracy zdarzało mi się wchodzić do domu i nim się obejrzałem odruchowo łapałem pilot telewizora. Niedawno zaobserwowałem to zachowanie u moich dzieci, które pierwsze kroki po przekroczeniu progu domu kierowały się w kierunku komputera. Po kolejnym dniu walki o możliwość gry na komputerze zrozumiałem, że nie tędy droga. Uświadomiłem sobie, że komputer jest nawet bardziej niebezpieczny od telewizora, bo stwarza możliwości totalnego wtopienia się w życie wirtualne (dzięki czatom, grupom dyskusyjnym, itp.).W przypadku komputera poważnym zagrożeniem dla młodego człowieka są też gry - czasami o wątpliwych walorach edukacyjnych i często propagujące agresywny styl życia - mam tu na myśli np. "strzelanki".

I ostatnie moje przemyślenie: nie łudźmy się i nie oczekujmy od dziecka, że samo będzie wiedziało kiedy odejść od komputera czy wyłączyć telewizor - to jest nasza rola, to my dysponujemy odpowiednią wiedzą i doświadczeniem, to my powinniśmy przewidzieć zagrożenia płynące z długiego i niekontrolowanego dostępu do "cudów techniki".