Witam,

mój 2,5-latek od wczesnego dzieciństwa był inni niż jego rówieśnicy. Od dziecka prawie w ogóle nie płakał - jak się uderzył czy przewrócił, czy ubił palec drzwiami. Na punkcie drzwi ma bzika, od 8 msc jak już zaczął wstawać, potrafił godzinami otwierać i je zamykać, nie dało się go odciągnąć, w ogóle się nie cieszył na mój widok jak wracałam z zakupów po niego do rodziców, a na dodatek przez cały dzień nie patrzył na mnie jakby był obrażony, z przytulaniem jest tak, że musi sam podejść, nie lubi jak się go całuje i przytula, wyciera się jak go pocałujemy, zazwyczaj wszystko najlepiej żeby było schematycznie, je cały czas to samo, bardzo rzadko patrzy w oczy, bardziej preferuje stopy, ma dziwne zachowania np. wącha ludzi, najbardziej niepokoi nas jego agresja: bije, gryzie, kopie, szczypie, wpada w szał, rozwala krzesła, stoły, wszystko co ma pod ręka, inne dzieci go się już boją, tłumaczę mu, że tak nie wolno, ale nic nie działa, rzadko z nim wychodzimy publicznie, bo bije głową o podłogę, krzyczy, bije nas, targa za włosy itd, jest bardzo inteligentny, ma dobrą pamięć, ale np. co do sprawności ruchowej to często się obija albo potrafi 5 razy wpaść do dziury zamiast ja ominąć. Jest bardzo pedantyczny, ręce muszą być czyste, ubrania też i jakby np. dziura się zrobiła w skarpetce, to wpada w szał, trzeba mu ją od razu ściągną. Co do dzieci to zazwyczaj bawi się sam, czasem chciał, by się bawić, ale ze starszymi dziećmi (tak od 8 lat), ale bardzo krótko. Szczerze, życie bardzo ciężkie z nim, nie wiem czasem, co już zrobić. Bardzo go kocham, zrezygnowałam na razie z pracy dla niego, bo raczej każde przedszkole po jakimś czasie by go wyrzuciło przez jego agresję, w napadach szału prawie odgryzł ucho babci, rozbił kubek tacie na głowie, podbił mi oko albo rozwalił nos pilotem, a miał wtedy 1,5 roku, czasem strasznie piszczy i krzyczy, obecnie prawie nie mówi, wcześniej mówił więcej. Lubi śpiewać po swojemu, oglądać bajki z kulkami jak lecą i się przy tym śmiać. Proszę o poradę.

Beata