Witam,

mój 5-letni syn od 2 lat chodzi do przedszkola, mieszkamy za granicą i w przedszkolu nie mówią po Polsku. Początki były trudne, bo syn bardzo przeżywał rozstania i płakał dosyć długo, jednak po jakimś czasie wszystko się unormowało i prawie rok było wszystko dobrze, uczył się języka i był grzeczny. Pewnego dnia znów zaczął płakać, że nie chce iść do przedszkola, że nie lubi tam nikogo, że nie chce mówić w innym języku. Dopytałam się i wiem, że miało to coś wspólnego z polskimi starszymi kolegami, którzy nie chcieli się z nim bawić. Po wakacjach w następnym roku, rok zaczęliśmy dobrze, bez płaczów, jednak syn zaczął być bardzo niegrzeczny, nie słucha się nauczycielek, jak coś mu się nie podoba to potrafi nawet uderzyć nauczycielkę, nie wykonuje poleceń, często ucieka im i się chowa pod kanapę. Cały czas mówi, że nie che chodzić do przedszkola, bo nie może robić tego, co chce i musi się słuchać nauczycielek. Mówi, że to on chce rządzić. Że jak ja go zostawię w przedszkolu to będzie niegrzeczny. Bawi się tylko z dziećmi, które mówią po polsku. Jest bardzo inteligentny, nauczycielki chwalą go, że super układa puzzle albo że dobrze radzi sobie z grami logicznymi, zadaje dużo pytań, jest bardzo ciekawy wszystkiego. Jednak ciągle mamy problem z jego posłuszeństwem, nie szanuje nauczycielek, nie są dla niego żadnym autorytetem, traktuje je jak koleżanki, ciągle mają z nim problemy, zakłóca zajęcia, burzy porządek w grupie. Jak pytam się czy chce zmienić przedszkole to mówi, że nie. Już nieraz mówię do niego, że jak nie będzie grzeczny to zmienimy mu przedszkole i będą nowe nauczycielki i uczniowie, to wtedy się denerwuje i krzyczy, że tam będzie bił wszystkie dzieci i nie będzie się słuchał nauczycielek. Proszę o pomoc, co robić w takim przypadku i jak rozmawiać z dzieckiem, aby zmienić jego podejsście do przedszkola i nauczycielek.

Anna