Witam,

mój syn w lutym skończy 6 lat, we wrześniu poszedł do zerówki. Do połowy października było ok, potem kilka dni popłakiwał w szatni, ale jakoś udało się uspokoić. Teraz od tygodnia jest płacz i histeria już w domu. Na miejscu tj. w sali z dziećmi uspokaja się po 10 minutach i cały dzień zachowuje się normalnie. Po rozmowie z nim i wychowawczyniami nie znajduję powodu do niechęci. Nikt mu nie dokucza, nie ma problemów z kolegami, nie odstaje od grupy ani fizycznie ani intelektualnie. W zeszłym tygodniu po spazmach i histerii w szatni zabrałam go do domu, "odpoczywał" od zerówki kilka dni, a po powrocie jest tylko gorzej. Nie wiem, co mam zrobić, zastanawiam się nad rezygnacją z zerówki, ale obawiam się, że wtedy dam sygnał, że jak się uprze to wszystko na nas wymusi. Dodatkowo deklaruje, że za rok też nie chce iść.

Próbowałam wszystkiego: prośby, groźby, próby przekupstwa. Przytulanie, głaskanie i tłumaczenie. Codziennie całe popołudnia spędzamy razem, mam wrażenie, ze zajmuję się nim więcej niż młodszym dzieckiem. Czy powinnam udać się do psychologa?

Marta