Witam,

mój syn (prawie 6 lat) zawsze uwielbiał chodzić do przedszkola, jest bardzo żywym dzieckiem, niekiedy nieusłuchanym, ostatnio co rusz rozmawiam z wychowawcą, bo albo zaczepia dzieci albo brzydko mówi, ale po kilku rozmowach jest poprawa. Ostatnio w zastępstwie za wychowawcę miała u nich zajęcia Pani z innej grupy. Syn nie został zabrany, ponoć za zachowanie, na wycieczkę na pocztę i musiał siedzieć cały czas w grupie maluchów, oczywiście nikt w przedszkolu mnie o tym nie poinformował, wyszło w rozmowie z synem, który wiedział, że za zachowanie przed wyjściem. Nie ukrywam, że jestem wściekła na całą sytuację, bo skoro przedszkole ma edukować, to po pierwsze nauczycielka, karząc w taki sposób mojego syna, uniemożliwiła mu to, tak jak to, że jak wrócili z poczty, nie mógł uczestniczyć w zajęciach - gdzie znów miał szanse do przeszkadzania, bo nie wiedział o czym grupa rozmawia.

Druga sprawa - upokorzenie wśród kolegów. "znów najgorszy jestem", "nie chcę iść do przedszkola" - usłyszałam od syna. Dowiedziałam się, że takie kary są niekiedy stosowane w naszym przedszkolu - najczęściej przez tę jedną nauczycielkę - chyba sobie nie radzi. Dla mnie te kary są fatalnym pomysłem - za karę musiałby iść w parze z Panią - to by była kara, a nie brak możliwości poznawania świata. Jak ja mam rozmawiać i z kim? Z dyrektorem placówki?

Klara