Warszawa

Porady naszych Ekspertów

Wychowywanie dzieci

Witam,

jestem mamą 7-latka , syn jest na ogół grzeczny, nigdy nie mieliśmy z
nim problemów wychowawczych, ale już nadszedł taki czas w naszym życiu, kiedy on zaczyna dorastać i chce walczyć już o swoje prawa, zaczął się tzw. okres jego buntu. Proste sytuację czasami w szybkim tempie obracają się w kłótnie pomiędzy mną a synem, zazwyczaj problemem jest pójście samemu spać, ubranie się, umycie ząbków itp. Czasami powtarzam 10 razy zanim coś zrobi, później robi to powoli "z łaską", sposób w jaki ostatnio zaczął do nas mówić, próbuję zwrócić mu uwagę i on zawsze musi mieć ostatnie słowo. Czasami, gdy zabronię mu czegoś, to potrafi tupać nogą lub trzaska drzwiami u siebie w pokoiku i powie mi, że mnie nie kocha i pójdzie mieszkać do babci bądź, że chce nowa mamę i to mnie bardzo złości, zaczął mówić, że np. nie lubi swojej kuzynki bo przez nią nie może oglądać wybranej bajki itp. Próbuję z nim rozmawiać, ale często kończy się to moim krzykiem i jego płaczem, a naprawdę później tego żałuję i przepraszamy się nawzajem, ale chcę po prostu nauczyć siebie i jego jak rozmawiać rozwiązywać problemy. Jak mam do niego podejść, żeby go nie odpychać od siebie?
Wiktoria Jaciubek - psycholog rodzinny

Wiktoria Jaciubek

psycholog rodzinny

Odpowiedź:

Szanowna Pani,

 

każde dziecko przechodzi przez okres (lub kilka okresów), gdy ma zwiększoną potrzebę walki o swoje prawa, ustalania własnych zasad czy demonstrowania niezależności. Te okresy zazwyczaj dla rodziców są trudne, wymagające dużo cierpliwości, spokoju i zrozumienia dla specyfiki okresu, przez który przechodzą dzieci. Należy również pamiętać, że dla dzieci te doświadczenia również nie są łatwe: muszą nauczyć się rozpoznawać i nazywać swoje emocje, próbować negocjować z dorosłymi oraz próbować zapanować nad stresem, który im towarzyszy.

 

Bardzo pomocne dla rodziców są dobre książki, które tłumaczą te skomplikowane zjawiska oraz podpowiadają sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Można polecić np. "Zamiast wychowania" autorstwa Jespera Juula, "Szanujący rodzice, szanujące dzieci" Sury Hart czy "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły" Adele Faber i Elaine Mazlish.


Często tak jest, że sama lektura książek nie jest dla rodziców wystarczająca. Zawsze przydatna jest w takiej sytuacji rozmowa ze specjalistą - psychologiem dziecięcym lub psychologiem rodzinnym. Na taką wizytę można umówić się w rejonowej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w poradni zdrowia dzieci i młodzieży czy w poradni prywatnej. Nie zawsze trzeba iść razem z dzieckiem, często wystarczy udać się z partnerem po to, aby specjalista wysłuchał o jakie trudności chodzi oraz aby mógł zaproponować nowe metody działania.

 

Z poważaniem,

Wiktoria Jaciubek

Zobacz inne porady w tematyce: bunt, płacz, gniew, komunikacja z dzieckiem

Lubisz CzasDzieci.pl?  Polub nas na Facebooku!

Komentarze


Portal CzasDzieci.pl ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. CzasDzieci.pl nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.

Przeczytaj również

Warto zobaczyć