Szanowna Pani,
przyczyn takiego zachowania syna może być wiele: np. chęć zaistnienia w
klasie, potrzeba zaimponowania rówieśnikom,
uległość w stosunku do kolegów, duża potrzeba uwagi ze strony dorosłych i
kolegów, brak zrozumienia reguł społecznych.
Warto zastanowić się nad powodami zachowania syna, najlepiej korzystając z
pomocy psychologa dziecięcego lub rodzinnego. Zachęcam do konsultacji: może to być psycholog szkolny, psycholog przyjmujący prywatnie, psycholog w poradni zdrowia psychicznego (na NFZ) lub psycholog w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Zachęcam również do dalszej regularnej współpracy z wychowawcą szkolnym syna. Najważniejsze są spójne, wspólne działania.
W opisywanej przez Panią sytuacji syn zdecydowanie potrzebuje odpowiedniego,
pozytywnego wsparcia rodziców oraz innych znaczących w jego życiu osób
dorosłych (np. dziadkowie, wychowawca szkolny).
Z tego powodu zachęcam Państwa do wspólnej pracy, wraz z synem, u psychologa dziecięcego lub rodzinnego.
Ponadto zachęcam do zapoznania się z książkami, które ułatwiają rodzicom
wykonywanie trudnych zadań rodzicielskich, np. "Jak mówić, żeby dzieci nas
słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły" autorstwa Elaine Mazlish, Adele Faber; "Życie w rodzinie" autorstwa Jespera Juula czy "Dialog zamiast kar" Zofii
Żuczkowskiej.
Z poważaniem,
Wiktoria Jaciubek
Komentarze