Warszawa

Porady naszych Ekspertów

Emocje

Witam! Jestem mamą Patryczka, który za dwa miesiące skończy 3 latka. Ogólnie jest bardzo grzeczny, można by powiedzieć, że ANIOŁEK, nie robi awantur, słucha się nas, sprząta zabawki, załatwia się do nocniczka itd. itp. Właściwie mam z nim tylko jeden problem. Chce być bardzo samodzielny - między innymi chce się sam ubierać. Z jednej strony cieszy mnie to i Patryczek ładnie radzi sobie z zakładaniem spodenek, majteczek a nawet (czasami) skarpetek. Największy problem sprawia mu zakładanie bluzeczek. I tu zaczyna się mój kłopot. Samodzielne założenie niektórych części garderoby jest jeszcze bardzo trudne dla trzylatka a mój synek strasznie się denerwuje, kiedy mu się to nie udaje. Wręcz wpada w histerię - zaczyna szlochać, aż dostaje "spazmów". Nie wiem jak mam reagować w takich sytuacjach. Kiedy próbuję mu pomóc - złości się i wpada w histerię. Kiedy zostawiam go z tym samego jest identycznie - złości się i wpada w histerię. Próbowałam już postępować w różny sposób - pomagać, podpowiadać, tłumaczyć, zostawiać samego i nie pomagać. Ale cokolwiek bym nie zrobiła zawsze kończy się to histerią. I od niedawna tak jest codziennie. Jest to dla mnie bardzo przykre i naprawdę trudne do wytrzymania. Proszę o radę - jak należy postępować z trzylatkiem w takich sytuacjach? Jak zapanować nad wybuchem jego emocji? Jak mu pomóc panować nad nerwami? Jak nauczyć go cierpliwości i wytrwałości? Serce mi pęka, kiedy mój kochany synek tak szlocha. Naprawdę nie wiem, co robić.

Pytanie przysłała pani Gosia
Dorota Kalinowska - Psycholog dziecięcy, bajkoterapeuta

Dorota Kalinowska

Psycholog dziecięcy, bajkoterapeuta

Odpowiedź:

Witam Pani Małgosiu,

Na wstępie gratuluję synka:-) to cudowne móc powiedzieć o dziecku, że jest grzeczne jak aniołek, a w dodatku samodzielne.
Wiek 2-3 lat, to wiek, w którym dzieci zaczynają być bardzo samodzielne.

Stają się małymi indywidualistami i chcą wszystko robić sami. Czasem ta
nauka jest długa i powolna, co budzi w nas dorosłych frustrację. Ale warto
samodzielność pielęgnować.
Naukę samodzielnego ubierania się proszę kontynuować np. na misiu.

Proszę w ten sposób z dzieckiem ćwiczyć zakładanie różnych części garderoby.
Niech pokaże mu Pani jak się misia ubiera w bluzkę, następnie niech spróbuje
syn. Można spróbować jeszcze w inny sposób: Pani ubiera misia, a synek
przygląda się i robi to samo na sobie.
Ważne jest, aby "ćwiczyć" w chwili zabawy, kiedy syn nie jest rozzłoszczony.
Kiedy jest fajnie, miło i spokojnie.

Natomiast, jeśli chodzi o histerię synka, to proszę pamiętać, że w chwili
złości do dziecka nie dociera nic, co Pani mówi. W takiej sytuacji najlepiej
jest pozostawić go do chwili, aż się uspokoi. Nie zwracać na niego uwagi, tzn. nie mówić do niego, nie patrzeć, nie grozić palcem. Proszę jedynie
spokojnie kontrolować sytuację, aby nie zrobił sobie niechcący krzywdy. Jak
Patryk się uspokoi, spokojnym głosem proszę oznajmić, że nie wyraża Pani
zgody na takie zachowanie, że jest Pani przykro, że zachowanie synka Panią
złości - nazywanie swoich emocji jest bardo ważne!

Złość jest jak najbardziej normalną emocją i nie należy dziecku zabraniać
jej okazywania. Ważne jest, aby dziecko (dorosły również) mogło okazać to, co
czuje, aby mogło wyrzucić z siebie nagromadzoną energię. Ale ważne jest, aby
to robiło w sposób akceptowany przez nas - dorosłych.

Proponuję wprowadzić kodeks złości, który nauczy dziecko jak może poradzić
sobie z własną złością. Proszę uczyć dziecko, że: ma prawo się złościć, ale
może to robić w swoim pokoju, że nie może niszczyć rzeczy rodziców, ale może
np. porwać starą gazetę, (która leży w umówionym miejscu), że może złość
wytupać, wyklaskać czy ją narysować. A przede wszystkim proszę uczyć dziecko
mówienia o złości (jestem zły, jestem wściekły itp.)

Proszę też sięgnąć po książkę pt. "Bajkowe mosty", w której są krótkie i
przyjemne w odbiorze dla maluchów opowiadania m.in. na temat złości.

Po bajeczce proszę porozmawiać z dzieckiem o emocjach bohaterów:

Dlaczego się złościli, czy innym było wtedy miło itp.



W razie dalszych pytań zapraszam trzymam kciuki i życzę wytrwałości oraz konsekwencji

Dorota Kalinowska
Psycholog

Zobacz inne porady w tematyce: emocje, złość, bajkoterapia

Lubisz CzasDzieci.pl?  Polub nas na Facebooku!

Komentarze


Portal CzasDzieci.pl ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. CzasDzieci.pl nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.

Przeczytaj również

Warto zobaczyć