Warszawa

Porady naszych Ekspertów

Agresywny dwulatek

Witam,
Mam dwóch synów. Starszy ma 4 latka, młodszy 2 lata i 3 miesiące. Starszy syn jest spokojny ułożony i nigdy nie sprawiał nam problemów. Zawsze jestem z niego dumna. Za to młodszy chyba poprzekraczał juz wszystkie granice. Jest wyjątkowo rozwinięty, bo mówi, jest odpieluchowany, sam potrafi jeść. Nawet zaczął teraz chodzić ze starszym dzieckiem do przedszkola, bo kiedy zaprowadziłam starszego synka to on też chciał zostać i płakał jak go zabierałam. Problem tylko polega na tym, że jest agresywny względem innych dzieci i starszego syna. Potrafią się razem bawić, ale jak mu się coś nie podoba to zazwyczaj gryzie tak mocno, że zostaje krwiak na miesiąc. Próbowałam już wszystkiego, ale nic nie działa. Jak tłumacze mu, że zrobił źle i tak nie wolno, zmienia temat lub ucieka jakbym mówiła po chińsku. Bije także mnie jak jest zły, babcię, po twarzy i dziś poszarpał za bluzkę przedszkolankę gdy zdjęła go ze stołu. Było mi strasznie wstyd. Sama już nie wiem, co mam z nim zrobić. Zabawki są wszystkie zniszczone, starszy syn płacze z tego powodu, bo brakuje już zabawek. Wiem, że taka agresja u dwulatków jest normalna, ale boję się że starszemu synowi stanie się poważna krzywda, gdyż Mały wali po głowie czym popadnie. Tłumaczenia, rozmowy i klapsy nie pomagają. Nie chce poróżniać dzieci, ale to się samo dzieje, gdyż Mały ciągle coś robi i krzyczę na niego, a starszy zawsze wzorowy. Pomocy! Co ja mam robić? Podkreślę jeszcze, że nie jest nadpobudliwy gdyż potrafi skupić się na zadaniach jakie robimy np. malowanie czytanie itd. Skąd ta agresja?

Ewa
mgr Katarzyna Osak - psycholog dziecięcy, terapeuta dzieci z autyzmem

mgr Katarzyna Osak

psycholog dziecięcy, terapeuta dzieci z autyzmem

Odpowiedź:

Pani Ewo,
To prawda, że etap agresji u dziecka w tym wieku jest naturalnym etapem rozwoju, ale oczywiście zrozumiałe tez jest, że musi Pani reagować gdy dzieje sie krzywda drugiemu dziecku.
Trudno znaleźć jedną poradę na takie sytuacje. Dziecku w tym wieku bardzo ciężko jest panować nad emocjami.
Spróbowałabym raczej przyjrzeć się tym sytuacjom i zastanowić się, czy nie są one spotęgowane przez inne czynniki (np. nadmiar bodźców słuchowych lub wzrokowych, a może nadmiar cukru w diecie lub innych składników jedzenia które go pobudzają). W razie utrzymywania się przez długi czas takiego okresu, może Pani zasiegnąć rady psychologa dziecięcego, który pomoże ustalić indywidualny plan postępowania w konkretnych sytuacjach.

 

Pozdrawiam
Katarzyna Osak

 

Zobacz inne porady w tematyce: rodzeństwo, wychowanie, agresja, bicie, przedszkole, emocje

Lubisz CzasDzieci.pl?  Polub nas na Facebooku!

Komentarze


Portal CzasDzieci.pl ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. CzasDzieci.pl nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.

Przeczytaj również

Warto zobaczyć