Witam,

mam córką, 4 latka będzie miała 16 października, od września poszła do przedszkola, ale przed tym ostatni tydzień sierpnia miała okres adaptacyjny. Bywało różnie, był "delikatny" płacz, kwilenie czy stanowcze "ja jutro i tak nie idę do przedszkola". W szkole Pani odbierała ją ode mnie, zagadując, a córka, wiedząc, że i tak zostanie, z delikatnym płaczem zostawała. Był to też czas, kiedy wychodziły dużo na plac zabaw, więc zawsze przychodziła do domu zmęczona i wykończona. Musze nadmienić, że polubiła nową Panią Kasię. Później miała tydzień przerwy, gdyż chorowała. Po wolnym dwa dni były ok, ale później tragedia, nie chciała się ubierać, już wieczorem z płaczem wspominała, że ona nie chce do przedszkola, w nocy nawet przeżywała, bo nieraz kwiliła, do tego zauważyłam, że nieraz z nerwów przygryza palce, jak przypomni sobie, że trzeba iść do przedszkola. Bardzo mnie to niepokoi. Od trzech dni wspomina, że chce żeby była Pani Ewa (ich wychowawca, ale ma większość zajęć w innych klasach, więc nie jest w przedszkolu często). Wczoraj, pytając o Panią Ewę, Pani Kasia oznajmiła, że chodzi o to, że córka się bardzo przywiązała do niej, tzn. do Pani Kasi, wszędzie za nią chodziła itd., a ona ma przecież też inne dzieci. Ok, ja to rozumiem, ale jedne dzieci szybko się przyzwyczają do otoczenia, inne nie i potrzebują więcej uwagi. Dziś, zawożąc córkę do przedszkola, płacząc, prosiła żebym jej nie zostawiała z Panią Kasią, bo ona nie chce i chce inną Panią, w szatni aż się trzęsła i płakała, bo nie che Pani Kasi tylko inną. Zauważyła nas Pani Beata i podeszła, zapytałam córkę czy z nią pójdzie do sali, córeczka przestała się trząść, zmieniła buciki i powiedziała, że pójdzie. Próbowałam dowiedzieć się na wszystkie sposoby, dlaczego już nie lubi Pani Kasi (wcześniej non stop o niej mówiła), więc zapytałam: "Czy dlatego, że już nie zwraca na Ciebie uwagi?", córka odpowiedziała, że tak. Wiem, że to, co mówią dzieci, trzeba brać z przymrużeniem oka, ale czy ta sytuacja nie wpłynie źle na moją córkę? Nie wiem co robić. Poza tym pytałam Panią i córka nie chce bawić się w grupie, odstaje od niej, najlepiej jakby siedziała z kimś dorosłym i się wtedy bawiła. To zachowanie ma akurat z domu, gdyż siedziała ze mną i teściową przez 3,5 roku w domu, jest bardzo do mnie przywiązana, zawsze tak było, jak bawi się z dziećmi to tylko z wybranymi, nie lubi nawiązywać nowych znajomości. Proszę mi podpowiedzieć, co mam robić, czy zrezygnować z przedszkola? Czy jeszcze poczekać? Jak nauczyć córkę, żeby bawiła się z innymi?

Jagoda