Witam,

postanowiłem napisać, bo nie radzę już sobie z wychowaniem mojego syna. Jest w 3 klasie szkoły podstawowej i od samego początku występują problemy emocjonalne: na wszystko reaguje bardzo emocjonalnie (płacz, nerwy, furia), notorycznie nauczycielka zgłasza te same problemy: nie słucha się, krzyczy na nią, nie jest w stanie zaakceptować porażki lub przyznać się do błędu. Wybuchy agresji, bicie pięściami w stół, krzyki, płacz są prawie na porządku dziennym zarówno w szkole, jak i w domu. Osobiście już nie mam ani cierpliwości, ani nerwów ciągnąć tego dalej :(. Nigdy nie stosowaliśmy kar cielesnych, jedynie kary typu zakaz TV, komputera itp. Fakt, nie zawsze konsekwentnie ich przestrzegaliśmy. Ostatnio nawet odrobienie prac domowych przychodzi mu bardzo ciężko, wymyśla 100 powodów, aby robić co innego i finalnie kończy się to 3-godzinną męczarnią z awanturą w tle, ja z żoną jesteśmy zmęczeni i zestresowani, a on wykończony emocjonalnie. Czy czas na jakąś terapię? Indywidualną czy z rodzicami?

Marcin