Witam serdecznie,

mam 5,5-letnią córeczkę , ogólnie to bardzo inteligentne i jednocześnie bardzo przebiegłe dziecko. Od 3 lat chodzi do tego samego przedszkola, było to małe domowe przedszkole, obecnie przenieśli się do innego
większego budynku. W grupie jest trochę więcej dzieci. Od wrzesnia córka zaczęła kłamać. Kiedy zwracaliśmy jej na to uwagę wymyśliła sobie,że to
są żarciki. Kiedyś mąż potraktował ją w ten sam sposób i odpowiedział jej, że
to był żarcik, wtedy powiedziała po chwili namysłu, że takie żarciki mogą robić tylko dzieci - dorośli nie. Staramy się jej tłumaczyć, że jest to niewłaściwe. Jeżeli nie pomaga, odkładamy zakup ulubionych klocków do momentu aż będzie poprawa. Co możemy zrobić, aby oduczyć ją kłamania? W tym samym czasie pojawił się także problem z zabieraniem z przedszkola różnych rzeczy należących do innych dzieci. Rozmawiałam z nią na ten temat, mówiłam, że jeżeli jest coś, co jej się podoba u innych dzieci i chciałaby coś takiego mieć, to żeby mi powiedziała, a ja jej taką rzecz kupię. Nie pomaga. Wynosi nawet plasikowe widelce z przedszkola. Z pomocą psychologa przedszkolnego zrobiliśmy eksperyment. Schowałam jej ulubionego misia, z którym śpi i powiedziałam, że w nocy był złodziej i go ukradł. Była bardzo smutna, prosiła abym zawiadomiła policję, nawet powiedziała mi jaki jest numer telefonu, powiedziałam jej że to zrobiłam i teraz trzeba czekać. Podczas trzech dni czekania rozmawiałyśmy o tym jak się czuje bez misia, bardzo płakała, powiedziała, że to jest bardzo złe. Kiedy miś się odnalazł byłą bardzo ucieszona i stwierdziła, że nie będzie już nic zabierać i że już wie jak może być przykro jak się komuś coś zabiera. Nie minęło kilka dni i już od swojego 6-letniego kuzyna zabrała do domu zabawki nie mówiąc o tym nikomu. Co mam z nią zrobić? Pozdrawiam


Karina