Witam,

bardzo proszę o poradę. Synek skończył właśnie cztery lata. Martwię się o niego, mimo że mówi, to nie potrafi podtrzymywać rozmowy. Nie zadaje pytań, a i sam rzadko na nie odpowiada. Jak ma na imię i ile ma lat, nie mówi wcale, mimo że wie. Najczęściej używa bezokoliczników, o sobie, jeśli już mówi, to w trzeciej osobie. Psycholog stwierdził echolalię i brak rozumienia mowy... Dostałam zalecenie ćwiczenia zadawania pytań i odpowiedzi. Czy taka forma terapii wystarczy? Dodam, że syn różni się według moich obserwacji od rówieśników, nie interesuje się zabawą z dziećmi, niechętnie sięga po zabawki, w ciągu dnia lubi przelewać wodę w garnku. Ma "bzika" na punkcie toalety, gdziekolwiek jesteśmy musimy do niej wstąpić. Ostatnio prosi, abym spuściła wodę w toalecie, a w tym czasie szybko kręci kółkiem od zabawki. Utrzymuje kontakt wzrokowy i sam "zaczepia" dorosłych. Czasami odnoszę wrażenie, że mnie nie słucha (nie słyszy?), wyłącza się jakby był zamyślony. Około 8 miesiąca życia zauważyłam, że nie zawsze reagował na swoje imię. Proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam,
Maria