Witam,

jestem mamą 27-miesięcznej dziewczynki, która ma problemy sensoryczne oraz jeszcze nie mówi. Urodziła się dwa miesiące wcześniej i była pięć tygodni po porodzie w szpitalu. W pierwszych 3. tygodniach życia była karmiona tubą - piszę o tym choć nie wiem czy to ma jakiś wpływ na jej dzisiejsze zachowanie.

Od zawsze miała problem ze spaniem, zawsze trzeba ją było usypiać albo na rękach albo na wózku. Kiedyś spała z nami w pokoju, najpierw w kołysce, potem razem na wspólnym łóżku, później wstawiliśmy jej u siebie łóżeczko. Aż wreszcie, około 9 miesięcy temu zaczęła spać w swoim pokoju (mamy 9-miesięczne dziecko). Do niedawna nie miała problemu by być u siebie w pokoju, można powiedzieć, że nawet lubiła być u siebie w łóżeczku. Jednak bardzo często w nocy budziła się z płaczem i potrafiła nie zasnąć przez godzinę, a czasem dłużej.

Od około 6. tygodni jej budzenie nocne nabrało innych barw - teraz to nie jest płacz, ona wręcz wpada w szał. Kopie łóżeczko, rzuca się i wije w kółko. Uspokajanie jej nic nie dało. Mam wrażenie, że ona nie chce być sama w pokoju. Próbowałam kłaść ją z nami w jednym łóżku, ale ona tego nie odbiera jako sen tylko zabawę, poza tym śpimy jeszcze z naszym mniejszym dzieckiem. Próbowałam nie kłaść jej do spania w dzień, ale to nie zmieniło wiele, z wyjątkiem tego że wtedy szła spać później, a płacz pozostawał ten sam.

Nie wiem już co mogę zrobić. Wiem, że dwulatki tak mają ale boję się, że jej agresja nie jest całkiem normalna. Ona nikogo nie woła tylko budzi się i wpada w szał. Bardzo proszę o pomoc, bo jesteśmy już na skraju wyczerpania nerwowego.

Dodam jeszcze, że córka udaje, że nie umie powiedzieć "mama" - zapytana o "powiedz mama" odpowiada "baba", chyba że inne dziecko jej powie "powiedz mama", wtedy umie powiedzieć. Martwię się tym bo czasami wydaje mi się, że ona mnie nie szanuje i boję się zrobić coś, co może tę sytuację pogłębić.

Z góry dziękuję za odpowiedź,
Anna