Witam serdecznie,

jestem mama czteroletniego chłopca, mieszkamy w Anglii. Syn od 2 roku uderzał głową, nie słuchał i nie mówił. Teraz ma skończone 4 lata, jest drugim dzieckiem. Chodzi drugi rok do angielskiego przedszkola. Zna dobrze angielski, po polsku robi błędy. Choruje tez na astmę i egzemę.
Jest bardzo trudnym dzieckiem, mało mówi, miesza języki, nie prowadzi rozmowy, ale czasem rozgada się i prowadzi monolog. Rozmowa jest rzadkością. Potrafi napisać parę cyfr, liczyć i dodawać. Nie maluje tylko bazgroli, nawet kółka nie narysuje, raz tylko te cyfry dwie napisał. Rzadko weźmie kredkę do reki i używa obu rak. Je przeważnie rękami, cały brudny rozmazuje jedzenie po stole. Jak ma brudne rączki, biega i macha nimi, aż umyjemy.
Nie reaguje na to, co mówię, wołam go parę razy, przeważnie nie ma reakcji. Ucieka na ulicy, płacze, wyrywa się, śmieje, skacze; w domu staje na głowie, bije nas i dusi. Chowa się po kątach pod koc, biega od ściany do ściany, krzyczy, nie chce wyjść z wanny, skacze, wydaje dziwne dźwięki. Bawi się paluszkami, rusza nimi, one skaczą i chodzą w powietrzu. Robi kupę w majtki, rzadko zawoła. W przedszkolu do niedawna bil doroslych opiekunkow. Boi się odkurzacza, suszarki do rak i maszynki do włosów. W szpitalu często nie da się zbadać. Czekamy na specjalistę.
Czy to autyzm? Czy tak zachowuje się zdrowe dziecko? Dziękuję ślicznie.

Weronika