Witam,
Postanowiłam napisać do Pani, ponieważ mój 9-letni syn od około 3 lat ma tiki. Najpierw było to mruganie oczami, otwieranie buzi, wykręcanie głowy i inne - co jakiś czas nowe. Rok temu doszły tiki wokalne: powtarza własne słowa, końcówki słów lub chrząka. Często w czasie siedzenia zaczyna machać rękoma i nogami. Byłam z nim u neurologa (ponieważ chodzi i biega na sztywnych nogach), lekarz wykluczyła powikłania neurologiczne, na temat tików kazał iść do psychiatry. Wczoraj tam byłam i ku mojemu przerażeniu lekarz tylko po wysłuchaniu moich wypowiedzi stwierdziła, że syn musi dostawać leki, ponieważ chodzi o połączenia w mózgu (nie pamiętam jak fachowo to nazwała). Gdy zapytałam o terapię stwierdziła, że gadanie tu nic nie pomoże. Mam się zastanowić i za kilka miesięcy (tyle trwa zarejestrowanie się do psychiatry) mam dać odpowiedź. Nie chcę truć dziecka lekami, mam zamiar skontaktować się z innymi specjalistami, czekam na opinie od psychiatry i wariuję, bo boję się, że to może być początek zespołu Touretta. Czy na te tiki, które ma mój syn jest tylko jedna rada - leki? Proszę o odpowiedź. Pozdrawiam.

Mirela