Witam,
Mam problem z moim 3-letnim synkiem, który od września zaczął chodzić do przedszkola. Otóż Wiktor jest bardzo wesołym i pogodnym dzieckiem, nigdy nie było z nim żadnych problemów wychowawczych, jednak sytuacja ta się zmienia po przekroczeniu progu przedszkola. Gdy tylko wchodzimy do szatni jest płacz, a czasem samo pochlipywanie i łezki w oczach, do sali wchodzi niechętnie, a potem wymiotuje. Gdy pytam go w domu co się dzieje to wciąż powtarza, że się boi przedszkola, że nie chce być tam sam, że tęskni za mamą. Rozmawiałam z wychowawczynią i twierdzi ona, że Wiktor jest bardzo wystraszony i wszystkim się stresuje, ale bierze udział w zajęciach. I tu pojawia się moje pytanie co zrobić? Zacisnąć zęby i przetrwać ten trudny okres adaptacji czy może odpuścić? Najbardziej martwią mnie te wymioty dlatego, że synek nigdy tak nie reagował na żadną sytuację. Dodam jeszcze, że po powrocie do domu wszystko jest ok, dziecko jest radosne, rozgadane jak zawsze i mówi że jutro też pójdzie do przedszkola, a po chwili mówi, że się boi. Bardzo proszę o jakąś radę. Pozdrawiam.

Kasia