Rok, który pożegnaliśmy wszyscy z uczuciem ulgi zostanie w naszych głowach jeszcze na długo. Wydawać by się mogło, że był idealny na nadrabianie zaległości lekturowych a fascynujące fabuły powinny odciągnąć naszą uwagę od trosk i niewiadomych.

Czy rzeczywiście spędziliśmy tak wiele czasu z książką w ręce? A co z najmłodszymi?

Na pewno pomimo widocznych w marcu niepokojów, wydawcy dziecięcy nie zawiedli. Przyjrzyjmy się ciekawszym pozycjom wydanym w 2020.

• Kocyk

Tekst: Miguel Gouveia

il. Raquel Catalina

Z przytupem, wśród ochów i achów wkroczyło na wydawniczy rynek Wydawnictwo KROPKA.

Treść: Gdy Józef przyszedł na świat, dziadek podarował mu piękny kocyk, który przez wiele miesięcy szył do kołyski pierwszego wnuka.

Tak rozpoczyna się wzruszająca, wywodząca się z tradycji żydowskiej, historia. Kochający i zaradny dziadek wykorzystuje tkaninę do uszycia rozmaitych części garderoby wnuka, aż do momentu, kiedy wystarcza jej jedynie na obleczenie guzika, dzięki czemu kocyk towarzyszy Józefowi w dorastaniu. Kiedy w końcu i guzik przepada, wbrew wszelkiemu prawdopodobieństwu dziadek po raz kolejny zaskakuje chłopca, tworząc coś z niczego i sprawiając, że pamiątkowy kocyk jednak nie zniknie.

Historia znana? Tak, bo pochodzi z żydowskiej tradycji literackiej ale zaprezentowana z takim kunsztem i delikatnością, że łzy wzruszenia trudno powstrzymać.

Przepiękne ilustracje, przepiękna książka, bardzo aktualna w czasach, w których troska o bliskich jest najważniejsza.

• Miasto potwór

Tekst: Joanna Guszta

Il. Przemysław Liput

Druga w zestawieniu pozycja od KROPKI.

Cóż począć? Jest znakomita!

Treść: Przystępny język i atrakcyjne ilustracje, których wspólnym mianownikiem jest humor, pokazują dzieciom, że każdy jest odpowiedzialny za swoje miasto i może mieć wpływ na to, czy jest to przestrzeń przyjazna i ładna. Uczymy podstaw estetyki i poczucia wspólnoty za pomocą zabawnej historii i bardzo prostych zasad podsumowanych na końcu książki.

Niewiele jest (wciąż!) książek, które uczą estetyki i odpowiedzialności za przestrzeń wspólną. Oto, pojawiła się! Brawo dla wydawcy, brawo dla autorów, bo nie tylko jest ale jest znakomita!

• Którędy do Yellowstone?

Tekst i ilustracje: Aleksandra i Daniel Mizielińscy

Wyczekiwana nowość do Mizielińskich.

Treść: On jest nieśmiały, ona – przebojowa. On – ogromny i ciężki, ona – mała i zwinna. Poznajcie żubra Kubę i wiewiórkę Ulę – parę przyjaciół z Puszczy Białowieskiej. Właśnie dostali tajemniczy list z Ameryki i wybierają się w wielką podróż tropami dzikiej przyrody.

Każda książka tych autorów to wielka przygoda. Tym razem to także wielka podróż przez różnorodne parki narodowe. Zaskakująca, bo Mizielińscy zdecydowali się na album komiksowy. Świetnie! Komiksy przeżywają prawdziwy renesans! Czytelnicy otrzymują w fantastycznej formie wiedzę o świecie dzikiej przyrody. Autorzy nie zapomnieli o zasadach zachowania obowiązujących w parkach narodowych. Brawo! Pozycja obowiązkowa!

• Co robią uczucia?

Tekst: Tina Oziewicz

Il: Aleksandra Zając

Dowcipna i pełna ciepła książka o tym, co dzieje się w świecie uczuć (i nie tylko).

Treść: Radość, duma, zachwyt, złość, niepokój, lęk… Wszyscy znamy te uczucia – i wiele innych.

Ale czy wiemy, co robią, kiedy mają wolne? Teraz w końcu możemy to zobaczyć.

Ta książka rozbiła bank. Mówili o niej wszyscy odkąd pojawiły się zapowiedzi. Słusznie, bo oprócz znakomitej formy temat emocji jest bardzo potrzebny i będzie, będzie zwłaszcza teraz.

• Biały ptak

Tekst i ilustracje: R.J. Palacio

Każdy, kto przeczytał „Cudownego chłopaka” nie miał chyba wątpliwości, że kolejna książka R.J. Palacio będzie wyjątkowa.  

Treść: Niepełnosprawny chłopiec, Julien, chroni żydowską dziewczynkę, Sarę, przed wywiezieniem do obozu koncentracyjnego. Pomaga jej, choć wcześniej Sara razem z innymi dziećmi śmiała się z niego i nigdy go nie broniła. Dobro, które ich połączyło, przetrwało II wojnę światową. I kiełkuje nadal, w kolejnych pokoleniach dzieci, które znajdują w sobie odwagę, aby być dobrymi dla innych.

„Biały ptak” to zwrócenie uwagi na wagę wyborów jakie podejmujemy każdego dnia. Po raz kolejny podjęty został bardzo ważny wątek wykluczenia w grupie rówieśniczej, braku reakcji, który jest przyzwoleniem na dziejącą się niesprawiedliwość. 

Autorka, przez postać babci nawołuje młodzież do wartościowania otaczającej rzeczywistości i działania, brania odpowiedzialności za świat w którym przyjdzie nam żyć. 

• Nie bój się, dziadku

Tekst i ilustracje: Paweł Pawlak

Paweł Pawlak nie zawodzi. Kolejny dowód na poparcie tej tezy to to mądre opowiadanie. 

Treść: Historia o dzielnej i mądrej zajączce Stefci, która mierzy się ze stereotypami i której udaje się sprawić, że świat wokół niej zmienia się na lepsze. Pod nieobecność zapracowanej i wiecznie zabieganej mamy Stefcia zostaje pod opieką babci i dziadka. Babcia jest wspaniała, choć trochę za dużo plotkuje z koleżankami, ale dziadek… Dziadek lubi polowanie, trzyma w domu dużą strzelbę i myśliwskie trofea, a ponadto ma dość konserwatywne poglądy, jeżeli chodzi o to, co wypada, a co nie wypada dziewczynkom. Ale Stefcia z wyczuciem i spokojem stawia temu czoła.

Z sukcesem.

Ładna lekcja jak zmieniać świat. Dla małych i dużych.

• Oczy Michaliny

Tekst: Marcin Szczygielski

Il: Emilia Dziubak

Treść: Rzeczy, które widuje Michalina, bywają niebezpieczne, zabawne, ciekawe, dziwne, piękne, brzydkie, niekiedy straszne, ale nigdy, przenigdy nie są zwyczajne. Oczywiście mowa tu o rzeczach, których inni poza nią nie dostrzegają. Michalina, która niebawem skończy dwanaście lat, ma już tyle oleju w głowie, żeby o rzeczach tych nikomu nie opowiadać, bo – jak sądzi – nie są rzeczywiste. Pewnego dnia okazuje się się jednak, że nieprawdziwe rzeczy mogą być naprawdę przerażające, a jej niezwykły dar sprowadzi na Michalinę i jej bliskich śmiertelne niebezpieczeństwo...

Jak zawsze, książka Szczygielskiego dostarcza sporą dawkę wiele wrażeń dzięki budzeniu swego rodzaju wewnętrznego niepokoju. Nie należy jednak zapominać o warstwie emocjonalnej czyli samoakceptacji, potędze przyjaźni i  zrozumienia przez drugą osobę!

• Gdzie jest moja córka?

Tekst i ilustracje: Iwona Chmielewska

Każda książka trzykrotnej laureatki ilustratorskiego "Oskara" (Bologna Ragazzi Award), to wydarzenie.

Treść: Wyszywane ręcznie aplikacje na kolejnych stronach zamieniają się w zaskakujące rewersy. Symboliczna opowieść o wnętrzu człowieka, naturze dziecka, o miłości matki, o tym co widać na zewnątrz i co jest ukryte, o wielu wymiarach widocznego. Tu z każdą stroną odkrywamy więcej ale też bardziej jesteśmy zadziwieni bo oto zwierzęta zamieniają się w inne zwierzęta o przeciwstawnych cechach. Aż do poruszającego finału.

Czy to książka dla dzieci? Nic podobnego! Dla ludzi!

• Zapchlony Kundel

Tekst: Colas Gutman

Il: Marc Boutavant

Odrobinę ironiczna, pokpiwa sobie z naszych literackich przyzwyczajeń.

Treść: Zapchlony Kundel mieszka na śmietniku. Pachnie sardynkami, wygląda trochę jak mop, a trochę jak stary wydeptany dywanik. Działa szybciej niż myśli. Jest spontaniczny, niezdarny, wzruszający. Wciąż pakuje się w kłopoty, bo pod jego zapchloną sierścią kryje się delikatna i czuła istota, która wierzy w dobro.

Cudowna odtrutka na wszystkie brokatowe książki z wielkookimi zwierzakami na okładkach, które z budowaniem wrażliwości w dziecku nie mają za wiele wspólnego.

• Małe

Tekst: Stina Wirsén

il: Stina Wirsén

Małe lubi, kiedy w domu jest spokojnie i nikt się nie kłóci. Jednak w domu u Małego często wybuchają awantury. Wtedy Małe się boi. Dobrze, że jest przedszkole i że Pani jest dla Małego taka dobra!

Treść: Poruszająca książka obrazkowa dla małych i dużych do wspólnego czytania. Ważny tekst o dzieciach, które nie czują się bezpiecznie w swoich domach. Mówi o prawie dziecka do miłości, szacunku i opieki, a co najważniejsze – podpowiada dzieciom, jak ważne jest, by potrafiły zwrócić się o pomoc.

Temat jest tak ważny, że uzasadnienie zbędne.