Witam,
Czytałam Pani wypowiedź odnośnie traktowania starszego dziecka wobec sytuacji, gdy pojawia się młodsze rodzeństwo. My chcieliśmy uniknąć drastycznych scen, kiedy się pojawi młodszy syn w domu i w miarę naszej wyobraźni przygotowaliśmy starszego syna na brata. Ale jak już jest Maluszek, to dla starszego syna jest tak, jakby Go nie było. Nadal głośno śpiewa, kiedy Mały zasypia, histeryzuje i wrzeszczy, jak ma zły humor, hałasuje, czym doprowadza Małego do płaczu i wybija z równowagi. Starszy syn nie spojrzy na brata, nie odezwie się do niego, nie poda niczego, co należy do niego, nawet jeśli wyraźnie poproszę. Zresztą ja nie proszę, jeśli rzeczywiście nie przydałaby mi się jego pomoc. Najgorsze jest to, że on jest bardzo samodzielny, mimo swoich 4 lat, więc nie pragnie naszej uwagi, w niewielu rzeczach jesteśmy mu bezpośrednio potrzebni. Wręcz przeciwnie, sama chcę go jakoś rozwijać i zainteresować różnymi rzeczami, niż tylko budowaniem z klocków albo rozbijaniem się rowerem na podwórku przez cały dzień. Mam wrażenie, że gdybym nie narzucała się z moimi pomysłami, to mogłabym go cały dzień nie widzieć i nie przeszkadzałoby mu to. A przecież on lubi te moje pomysły, no może nie zawsze. Wchodzę w jego rejon wtedy, gdy młodszy syn idzie spać, czyli w weekendy, bo tylko wtedy właściwie mogę się skupić na starszym synku. Jak młodszy nie śpi, np. po odebraniu Starszaka z przedszkola, to nie mam okazji spędzić ze starszym czasu "sam na sam", dopiero po położeniu Małego spać. Do tej pory robi, co chce, bo nie chce razem spędzić popołudnia. Równocześnie Starszy nadal chce, żebym mu pomogła przy paru rzeczach, np. podtarciu pupy czy wyciągnięciu rzeczy w mikrofalówki. Ale mówi to w taki sposób, który świadczy o tym, że nie obchodzi go, że w tym momencie przewijam Małego czy bawię się z nim. Czy to wielki mój błąd, że poświęcam czas wspólny na zabawę tylko z młodszym dzieckiem, jeśli starsze tego nie chce, bo np. reaguje złością albo mówi "ja się nie chcę w to bawić"? Jak mogę, bo mi akurat na to pozwoli, to angażuję go w malowanie, robienie omleta czy dmuchanie balonów. Ale to zabawa tylko na jego wiek i tylko dla niego, nie dla mnie równocześnie. Bo jak ma się bawić, jeśli pomiędzy braciszkami jest 4 lata różnicy. Mam dylemat, bo nie chcę odsuwać Starszego od siebie i Małego, ale nie wiem, jak spędzić wspólnie czas popołudniami, żeby zobaczył, że można polubić swojego brata.

Pytanie przysłała Pani Joanna