Szanowna Pani,
zachowania córki, która Pani przytacza, są zupełnie typowe dla dzieci w tym wieku. Są wyrazem tego, że dziecko chce być bardziej niezależne, robić wszystko samodzielnie, bez pomocy dorosłych. Gdy coś idzie nie po myśli dziecka pojawia się złość i zdenerwowanie - to też jest typowe, dziecko uczy się jak sobie radzić z porażką i zaczyna oswajać swoje negatywne emocje. W takich chwilach najlepiej zachować spokój, zapytać dziecko czy potrzebuje pomocy, nie pomagać na siłę, odczekać aż złość przeminie.
Z poważaniem,
Wiktoria Jaciubek
Komentarze