Witam! Mój synek od września idzie do zerówki. Jest to jego pierwszy
rok szkolny, gdyż wcześniej nie chodził do przedszkola. Problem polega na
tym, że on kategorycznie nie chce iść do szkoły. Próbowaliśmy z mężem
przekonać synka (częste rozmowy, co będzie się działo w zerówce, opowiadanie, jak to było fajnie, jak my byliśmy zerówkowiczami, zapewnianie se po niego zawsze wrócimy i będziemy czekać, aż skończy zajęcia, oglądanie zdjęć z sal dla klas \"0\" ze szkoły, do której miałby iść, nawet byliśmy tam z synkiem osobiście). Próbowaliśmy również czytania bajek terapeutycznych, zachęcania kupnem wyprawki z ulubionymi bohaterami bajek, które mógł sam wybrać a synek i tak na koniec stwierdził, że on nie chce iść do zerówki. Gdy tylko usłyszy o szkole już nie chce rozmawiać tylko zaczyna płakać, ostatnio nawet płakał i krzyczał przez sen, że on nie chce \"tam\" chodzić. Prosił wiele razy, bym nie kazała mu tam chodzić. Synek obiecuje, że jak będzie musiał iść do zerówki to z niej ucieknie do domu, albo będzie siedział sam w kącie i nie będzie się bawił i uczył z innymi dziećmi. Nie mamy już z mężem więcej pomysłów, co zrobić, by dziecko chciało iść do szkoły i żeby się aż tak bardzo
nie stresował. Dodam, że jestem mama na pełen etat i do tej pory nie
pracowałam zawodowo tylko byłam z dzieckiem w domu. Oczywiście dbałam o to, by miał częsty kontakt z rówieśnikami (jest jedynakiem). Chodzimy codziennie na plac zabaw, dzieci znajomych przychodzą do nas się bawić itp. starałam się też uczyć dziecko podstawowych rzeczy, które mogłyby mu się przydać w zerówce (by nie czuł strachu, że odstaje od grupy, która w większości chodziła już do przedszkola) a że jest dzieckiem bystrym i zdolnym ze wszystkim sobie świetnie radził (za co bardzo go chwaliłam, jak za każdą fajną rzecz, którą robi, by był dzieckiem dowartościowanym, pewnym siebie). A tu nagle się okazuje, że mimo wszystko boi się iść do szkoły.. Bardzo proszę o podpowiedz, co mamy zrobić, by nasze dziecko nie bało się i nie płakało (tym bardziej, że długi płacz u syna najczęściej kończy się wymiotami, a przy szykowaniu się rano do szkoły jest to pewne utrudnienie...;)) Z góry bardzo dziękuje. Ola