Witam,
Jestem mamą bardzo wesołej i energicznej 3-latki. We wrześniu zaczęła
chodzić do przedszkola i od tamtego czasu pojawiły się problemy. Przez
pierwsze 3 miesiące w przedszkolu córcia praktycznie się nie odzywała. Jakimś cudem znalazła sobie koleżankę, z którą ma najlepszy tam kontakt. Ponadto panie często się skarżą, że mała dokucza swojej koleżance, przeszkadza dzieciom na leżakowaniu tj. skacze po leżakach, szaleje i od jakiegoś czasu zaczęła złośliwie robić siku w majtki. W domu też takie sytuacje mają miejsce. Staram się jakoś tłumaczyć to wszystko, ale mam wrażenie, że nic do niej nie dociera. Dodatkowo mam problem z jej chodzeniem. Mała ciągle chce być noszona na rękach, zwłaszcza jak ma iść do przedszkola. Tłumaczę jej, że jest mi ciężko i
przykro, że nogi mnie bolą, a ona się z tego śmieje. Jak próbuję siłą ją
zmusić do chodzenia, to robi takie sceny, że wstyd mi jest się przyznać, że to moje dziecko. Czasem ludzie zwracają mi uwagę, jakbym nad dzieckiem się znęcała. Nie wiem, co może być przyczyną tego jej złośliwego zachowania. Przyznam się, że jestem osobą nerwową, bardzo się wstrzymuje przed tym, żeby na nią nie krzyczeć, ale nerwy czasem mi puszczają. Największy problem, to jest jak zmusić małą do samodzielnego chodzenia. Dodam, że mała bardzo zadowolona jest z chodzenia do przedszkola i czasem się smuci, że musi wracać do domu.
Agnieszka