Witam serdecznie,
Mój syn od pół roku chodzi do przedszkola. Ostatni raz zostałam poproszona o rozmowę z psychologiem przedszkolnym, który poinformował mnie, ze dziecko nie przejawia żadnego zainteresowania
czymkolwiek. Nie bawi się z dziećmi ani zabawkami. Cały dzień stoi albo
siedzi i słucha. Kiedy któreś z dzieci do niego podchodzi i np. próbuje go
przytulić, to on stoi i w ogóle nie reaguje, patrzy jakby przez nie. Nie
okazuje żadnych emocji - ma cały czas taki sam wyraz twarzy. Nie odzywa się sam. Kiedy ktoś zada mu pytaniem to oczywiście odpowiada. Jak Pani po przeczytaniu bajki zapyta się, o czym była - konkretnie jego to opowie. Jeżeli cokolwiek zrobi w przedszkolu, to tylko na wyraźną prośbę Pań. W domu jest zupełnie na odwrót. Jak tylko odbieram syna z przedszkola, to buzia mu się nie zamyka. W domu dużo się bawi, fantazjuje, lubi książki, puzzle, spacery, wspólne zabawy. Popołudnia są bardzo "zajmujące", wygląda to tak jakby w domu nadrabiał to czego nie zrobił w przedszkolu. To nam recytuje wierszyki i piosenki, których nauczył się w przedszkolu - a raczej, z którymi się osłuchał - bo buzi przecież tam nie otwiera. To co powiedział mi psycholog bardzo mnie zaszokowało, ponieważ moje dziecko lubi chodzić do przedszkola, cieszy się z tego. Mówi, że jest ciekawie i że dużo się tam uczy. Opowiada mi
o swoich kolegach oraz o paniach. Jedyna rzecz, która mnie do tej pory
niepokoiła to fakt, iż mój syn od zawsze miał problem w nawiązywaniu
kontaktów z rówieśnikami. Nie ma kolegi - zawsze wyglądało to tak, jakby bał się innych dzieci. Na placu zabaw jak któreś z dzieci za blisko do niego podeszło, stawał jak słup soli - jak sparaliżowany, każde dziecko mogło zabrać mu zabawkę - on w ogóle nie reagował. To wyglądało tak jakby się wyłączył i był gdzieś indziej. Żadnej mimiki twarzy. W domu czasami mu się zdarza - jak nad sobą nie panuje, bo musi zrobić coś, co nie jest po jego myśli - celowo uderza głową w ścianę i to mocno. Poza tym nie zachowuje się dziwnie. Psycholog zasugerował, że jego zachowanie ma symptomy dziecka autystycznego. Nie wiem, co robić. Proszę o pomoc.
Ania