Witam,
Mam 4-letniego synka, syn zazwyczaj grzeczny, czasami uparty, ale nie maiałam z nim żadnego problemu. Przez 4 lata był prawie cały czas ze mną, opiekowałam się nim, bawiłam, karmiłam, wszystko razem. Od kiedy pojawiło się nowe dziecko (syn - ma 1,5 m-ca) mój pierworodny zmienił się nie do poznania. Ma napady złości np. jak idziemy spać, albo mamy gdzieś jechać, zaczyna wszystko układać, dosłownie jak mania - obsesja sprzątania, nie wolno nam niczego dotknąć, bo od razu wrzeszczy i z powrotem układa, potrafi tak czasami cały dzień z przerwami, jak zainteresuje go bajka albo zapomni o tym sprzątaniu. W tym napadzie jest taki nerwowy i agresywny, potrafi uderzyć, krzyczeć "ratunku", jakby go ktoś "mordował". Ja już ledwo mogę wytrzymać, widzę, że potrzebuje mojej obecności, bo potrafi mi powiedziecć, że chce do mamy, spać ze mną i bawic się, ale ja mu powtarzam, że muszę poświęcic więcej czasu młodszemu, że jak urośnie jego braciszek to będzie miał się z kim bawić. Niby to rozumie, potrafi mi nawet pomóc, jak nie ma napadu to jest kochany. Ale martwi mnie ta obsesja sprzątania, układania butów, chodników, wszystkiego. Co mu się stało, nigdy tak się nie zachowywał, teraz w nocy się potrafi wybudzić i krzyczeć, że chce do mamy, (śpię z z drugim synkiem) zaczął sikać i robić kupę w majtki - prawie na wieczór to robi i w nocy muszę zakładac mu pampersa, bo nie budzi się i nie woła, że chce siku. Proszę o pomoc, czy to przejdzie mojemu synkowi, jak mu pomóc i ta mania sprzątania.

Beata