Witam,
Jestem mamą 18 miesięcznego Kuby. Martwi mnie trochę jego zachowanie, a mianowicie to, że nie zawsze reaguje na swoje imię w sytuacjach gdy czymś jest zajęty, ponadto nie zawsze podaje mi to, o co go proszę lub pokazuje części ciała na sobie lub na nas w ciągu dnia, bo wieczorami gdy jest wyciszony i szykuje się do snu jest skupiony i pokazuje o co go prosimy. Mało mówi, właściwie dopiero zaczął wołać mama i wiem, że czasem to na pewno wie o kim mówi, bo jak usłyszy, że schodzę po schodach, mimo że mnie nie widzi woła mama, czasem również patrząc mi w oczy powtarza mama. Lubi samochody, ma kilka i jeździ nimi po pokoju, ale szybko się nudzi, lubi książeczki, wskazuje na nich zwierzątka i wie gdzie jakie jest, potrafi część z nich naśladować, wskazuje palcem lub całą rączka co chce, gdy coś znajdzie przybiega i pokazuje, gdy się uderzy szuka pocieszenia. Mamy natomiast problem z jedzeniem. W wieku 6 miesięcy wykryto u niego zapalenie przełyku spowodowane refluksem i po 2 miesiącach leczenia zaczął lepiej jeść, ale nadal robi to wybiórczo. Ma w zasadzie kilka potraw, które zje. Nie chce dotykać np. surowego mięsa - patrzy z takim obrzydzeniem; kiedyś od zapachu suszonych grzybów w suszarce w domu miał odruch wymiotny (zapach był bardzo intensywny, mąż ma podobnie - nie tknie mięsa surowego i nie znosi takich zapachów). Boi się obcych, ale po czasie przełamuje strach, no i ciągle chce być noszony na rękach, a w miejscach których nie zna z rąk nie chce zejść. Reaguje na nie wolno, jeśli chce jakąś rzecz będąc u np. cioci patrzy na nią pytając wzrokiem czy może. Często się denerwuje, ale da się zająć czymś innym najlepiej, gdy mama weźmie na ręce, wtedy szybko się uspokaja, w ogóle jest bardzo ze mną związany, tata mógłby nie istnieć przez cały dzień tylko wieczorem, bo wtedy jest czas wygłupów z mężem. Poznaje ciocie i czasem zaczepia jakąś podobną panią w sklepie, gdy ta stoi tyłem myśląc, że to ciocia. Niestety przebieranie i zmiana pampersa to koszmar jak go zagadam to się nawet obejdzie bez awantury, rano pozwala się ubrać. Najgorzej jest przed snem, wtedy ganiam go po pokoju.

Aneta