Witam,
Jakiś czas temu pisałam do Pani Profesor w sprawie mojego 4-letniego synka. "Odesłała" mnie Pani do Pani Basi B. z Bydgoszczy, za co jestem Pani ogromnie wdzięczna. Pani Basia to "ANIOŁ":) Jedyny terapeuta, który nie bagatelizuje braków rozwojowych synka. Po paru miesiącach terapii synek zaczął mówić proste zdania, a zaczynaliśmy od zera. Pani Basia sugeruje, że zachowania synka należą do zachowań ze spektrum autyzmu. Byliśmy na diagnozie u psychiatry (podobno fachowca w swojej dziedzinie- dzieci z autyzmem). Po godzinie psychiatra stwierdziła, że nie widzi żadnych cech autystycznych. Nie nazwała zaburzeniem mowy jako BRAKU MOWY a BRAKU PRAWIDŁOWEJ, WYRAŹNEJ mowy. Synek bawi się również w sposób symboliczny (Pani Profesor mówi tematyczny), nalewał nam kawę, brał lalkę na spacer, odkręcił wodę i mówił, że ludzik myje ręce, pytał Panią psychiatrę jak lalka ma na imię etc. Pani psychiatra stwierdziła, że rozwój jest niewątpliwie nieprawidłowy, ale nie jest to autyzm. Czy zabawy tematyczne i domaganie się kontaktu (powiedziałabym, że wręcz NACHALNE, nie lubi jak mu się odmawia zabawy, sam mało się bawi) wyklucza autyzm?
Pani psychiatra twierdzi, że syn jest głośny- sugeruje badanie słuchu, stad te przekręcane wyrazy. Niestety syn też jest nadpobudliwy, badanie trzeba wykonać na śpiocha, musimy czekać na termin na oddziale :((
Synek wszystko komentuje co się dzieje na ulicy, mówi, kto idzie, mówi, że ktoś wsiada, mówi, że jedzie niebieski tramwaj etc. Dzieci traktuje też jak przedmioty- ogląda jakie aplikacje mają na koszulkach, interesuje się nimi, podbiega, ale nie inicjuje zabaw. Pani psycholog oraz Pani Basia sugerują, że odpowiednie byłoby dla synka przedszkole integracyjne, bo synek pragnie kontaktów rówieśniczych, a przez brak komunikacji czuje się odizolowywany.
Martwi mnie również fakt, że wraz z wprowadzeniem metody krakowskiej mamy regres pieluszkowy, synek w ogóle nie sygnalizuje potrzeb. W dzień nie zakładam mu pieluszki, za każde zsikanie stoi w kącie (potrafi dosłownie 10 razy dziennie), ale w nocy już niestety muszę :( Wygląda to tak jakby był to odwet za prace stolikową.
Pani Psycholog diagnozująca synka, stwierdziła, że synek rozumie polecenia, wykonuje je, zna odpowiedzi na pytania, wie co powinien zrobić w danej sytuacji, ale nie odnosi tego w rzeczywistości do własnej osoby...
Bardzo proszę o radę, bo sama nie wiem co już mam o tym wszystkim myśleć. Czy takie braki mowy-przekręcanie sylab może być wynikiem niedosłuchu? czy w wyniku braku komunikacji synek mógł nabrać złych nawyków- np. ciągnięcie, nachalne domaganie się kontaktów ludzkich? np. ciągnie za rękę do siebie do pokoju i daje zabawki...
Jeszcze raz dziękuję za wsparcie, naprawdę dziś mało jest ludzi na świecie, którzy pomagają innym bezinteresownie.

Agnieszka