Dwa lata temu po ciężkiej chorobie i cierpieniu związanym z rakiem w domu zmarł mój mąż. Po nieustających konfliktach i atakach teściowej i rodziny męża na mnie byliśmy zmuszeni się wyprowadzić z naszego domu do moich rodziców, co wiązało się ze zmianą szkoły moich dwóch córek. Młodsza córka dziesięcioletnia po początkowych problemach się zaaklimatyzowała. Natomiast problem jest ze starszą córką czternastoletnią. Otóż córka zawsze była indywidualistką, jest cicha i dość nieśmiała, ale w starej szkole miała koleżanki i była bardzo lubiana. Miała tam przyjaciółkę i uwielbiała chodzić do szkoły. Natomiast teraz jest problem, nie lubi chodzić do szkoły, a jej koleżanki z klasy bardzo jej dokuczają, wyśmiewają ją nieustannie, na korytarzu stoi sama, na obiedzie siedzi przy stoliku sama, zniszczyły jej piórnik, docinki i dogadywania są na porządku dziennym. Córka zawsze bardzo dobrze się uczyła, jest piątkową uczennicą i to wydaje się być w tej klasie problemem. W tej klasie najlepsza ocena tamtych dziewczyn to trzy, koleżanki są złe i ataki się nasilają na nią nawet jak dostaje cztery. Zabraniają jej nawet zakładać podobnych ubrań. Wczoraj pojechała na wycieczkę z dwoma z nich, zabroniły jej się do siebie odzywać i zagroziły, że jak nie to popamięta. Córka próbowała się z nimi zaprzyjaźnić i powiedziała im to, ale one napisały jej na FB "nie pasujesz do nas trzymaj się lepiej od nas z daleka". Nie wiem co mogę zrobić i jak jej pomóc. Nie wiem co mogę jej powiedzieć, jest na drugim końcu Polski i mówiła mi przez telefon, że siedzi sama w autokarze, w pokoju też pewnie będzie sama. A ona płakała i mówiła, że nie wie co ma robić.

Alicja