Witam Pani Magdo,

Nie ma wątpliwości, że 9-miesięczne dziecko powinno prezentować więcej umiejętności ruchowych. Biorąc pod uwagę naturalną potrzebę ruchu i poznawania otoczenia, większość niemowląt w tym wieku rozwija umiejętność czworakowania, płynnie przechodzą też z jednej pozycji do drugiej - np. z czworaków do siadu. Część dzieci jednak, chociaż nie ma zaburzeń neurologicznych, nie lubi ruchu w przestrzeni, preferuje bezpieczne dla nich pozycje statyczne. Są one takim typem “obserwatora”. Pozycja na brzuchu i przemieszczanie się (pełzając, czy czworakując) wymaga też więcej wysiłku, niż np. przesuwanie się na pośladkach, co jest jednym ze sposobów na przemieszczenie się tego typu dzieci. Rodzice, często w takich przypadkach ulegają (z racji płaczu i napadów złości) i układają dziecko tylko w pozycjach przez nie lubianych. Niestety pozbawia to dzieci zdobywania doświadczeń. Zdobywanie kolejnych umiejętności ruchowych jest procesem uczenia się, dziecko musi nauczyć się ruchu przez interakcję z otoczeniem - na zasadzie prób i błędów.

Przypuszczam, że Państwa synek należy do tej grupy dzieci. W takich przypadkach najważniejsze jest odpowiednie zorganizowanie środowiska domowego - bezpieczna przestrzeń na podłodze, zmotywowanie do ruchu odpowiednimi bodźcami, wspólna zabawa, przyzwyczajanie do ruchu ciała w przestrzeni przez bujanie, turlanie itp.

Z racji jednak Państwa niepokoju, oraz częstych u dziecka napadów złości i niepokojących zachowań, uważam, że wskazana byłaby konsultacja neurologa dziecięcego.

Pozdrawiam,

Małgorzata Szmurło