Serdecznie witam i bardzo się cieszę, że znalazłam tę stronę.
Jestem mamą 9-letniego syna Michała, który bardzo cierpi z powodu odrzucenia w grupie szkolnej. Jest grzeczny, miły, sympatyczny dosłownie do rany przyłóż. Nigdy nie dostał lania, wszystko się mu tłumaczy i to wystarczy. Syn często chorował odkąd poszedł do szkoły. Pani już w zerówce zauważyła, że Michał przez to, że często go nie było w szkole nie zintegrował się z klasą. Jest to po dziś dzień, doktor gastrolog zasugerował, że częste wymioty i bóle głowy mogą być spowodowane stresem. Michał nie bawi się zabawkami, tylko od najmłodszych lat skręca sobie sam kukiełki z papieru (najlepiej toaletowego) i prowadzi z nimi monolog o tematyce coś w rodzaju gwiezdne wojny. Bardzo lubi komputer i gry wojenne. Ma bardzo dobrą pamięć, choć orłem w szkole nie jest. Mieszkamy w domu jednorodzinnym i kolegów jest raptem na naszej ulicy 4 w wieku od 5 do 8 lat. Michał zakolegował się z 8-latkiem, ale on jest jeszcze bardziej chorowity i w okresie zimowym w ogóle nie wychodzi na dwór. Widzę jak mój syn bardzo cierpi i nie wiem jak mu pomóc. W klasie Michał opowiada, że jest test kolega który razem z nim siedzi i on też jest odrzucony tak jak on, bo dla reszty jest zbyt dziecinny. Zachęcam syna, że lepiej trzymać się w dwójkę i mieć własne sekrety niż podlizywać się reszcie i mieć wokół fałszywych przyjaciół - do tej refleksji wpadłam dzisiaj i mu ją zaproponowałam. Michał potrafi zwrócić uwagę biegającym chłopcom po korytarzu w szkole, że tak nie wolno, może przez to go nie lubią, że jest "za grzeczny".
Myślę też o wizycie u psychologa dziecięcego z synem.
Bardzo proszę o poradę.
Serdecznie pozdrawiam i dziękuję.

Ewa