Witam serdecznie,
Proszę Państwa o pomoc, bo nie radzimy sobie z nową sytuacją. Córka w wieku 3 lat poszła do przedszkola w Anglii, nie znała angielskiego, a mimo to nie mieliśmy żadnych problemów. Świetnie się zaaklimatyzowała i nigdy nie płakała. Nie mogła się doczekać następnego dnia z dziećmi. Chodziła na 3h dziennie. Od września poszła do szkoły (ma tylko 4 latka!) i zaczął się koszmar. Pierwsze dni było dobrze (zostawała 3 h dziennie), aż czwartego dnia po wejściu do szkoły rozpłakała się i nie chciała zostać. Zostawiliśmy ją na siłę. Pani mówi, że długo płakała... Dzień spokoju i od kilku dni ciągle płacze. Nie bawi się z dziećmi, siedzi u pani na kolanach i płacze przez 6 godzin. Nie je, nie pije. Odbieramy ją zapłakaną i spuchniętą, a serce pęka. W domu się uspokaja, ale już wieczorem znów płacze, i prosi czy może nie iść do szkoły. Dużo z córką rozmawiam, ale mało i niechętnie opowiada. Mówi, że płakała bo śniadanie jej się wysypało, że nie było jej ulubionych kucyków, że nie było polskiej pani... Ciągle powtarza, że nie lubi szkoły, że jest tam za długo, że tęskni do rodziców. Zawsze lgnęła do dzieci, teraz nic ja nie cieszy. Nie wiemy co robić, proszę pomóc. Zwykle dzieci uspokajają się po wyjściu rodziców, córka płacze cały dzień. Nie wiem jak jej pomóc i co mówić? Że chce czy nie musi iść? Boję się, że tak silny stres może jej zaszkodzić. Kiedy powinnam się zacząć martwić? Co robić? Pozdrawiamy i prosimy o pomoc!

Asia