Szanowna Pani,

z Pani opisu trudno jest stwierdzić, czy rzeczywiście w rozwoju córki zauważane są niepokojące objawy. Wydaje się, że dziecko rozwija się w swoim własnym tempie.

Według psycholożki Iwony Zych dziecko w wieku ok. 9 miesięcy:

- najczęściej *siada już z pozycji na czworaka*, zdarza się, że potrafi się podciągnąć do siedzenia przy meblach,
- *siedzi pewnie bez podparcia*, potrafi w tym czasie trzymać w obu rączkach zabawki,
- z pozycji siedzącej sprawnie przechodzi do pozycji na brzuszku,
- chwyta przedmioty, zabawki przy pomocy palca wskazującego i kciuka,
- coraz częściej* próbuje wstawać w łóżeczku*, trzymając się szczebelków lub innych mebli,
- trudno mu z pozycji stania wrócić do siadania, odwrotnie natomiast bardzo dzielnie sobie radzi,
- *większość dzieci zaczyna raczkować*, nie wszystkie robią to jednak w tym samym momencie i jednakowo. Ważne dla nich jest samo przemieszczanie się. Mogą przemieszczać się na pupie, odpychając tylko jedną nogą, lub stawiają pierwsze kroki trzymając się przedmiotów w domu,
- maluszek bardzo* docenia teraz towarzystwo*, zwłaszcza mamy. Okazuje uczucia, całuje i tuli się do najbliższych,
- zachowuje duży dystans wobec obcych i dawno nie widzianych bliskich,
- bardzo lubi* naśladować otaczające go osoby*, powtarza proste ruchy i miny,
- *przeżywa lęk przed rozstaniem*, nawet tym najkrótszym - cierpliwość, czułość i troska mamy pozwolą mu ten lęk przezwyciężać,
- coraz częściej poznaje otaczający go świat za pomocą wzroku i dotyku*,
- w tym wieku wciąż nie mówi, ale* rozumie znaczenie niektórych słów*, szuka wzrokiem przedmiotu nazwanego przez dorosłego,
- *gaworzy artykułując szereg sylab*, w tym wieku ma biernie opanowane około 30 słów, znacznie więcej niż potrafi wypowiedzieć,
- często pojawia się „da” jako „daj” i „ba” jako „bach”, czasami adekwatnie do sytuacji, czasami dziecko “mówi” tylko po to, żeby słyszeć swój głos,
- *reaguje już na swoje imię* i polecenia wydawane do niego imiennie
- wyrzuca rzeczy z łóżeczka lub wózka, obserwując jak spadają,
- wykorzystuje opanowane dawniej umiejętności do rozwiązywania nowych problemów, np. aby zdobyć zabawkę leżącą na kocu przyciągnie koc do siebie.

Jeżeli jednak potrzebuje Pani dalszych wskazówek to najlepiej zgłosić się na badanie do psychologa dziecięcego. Można umówić się ze specjalistą w rejonowej poradni psychologiczno-pedagogicznej (wizyta darmowa) lub w poradni prywatnej (wizyta płatna). Proszę również pamiętać, że występowanie autyzmu lub tzw. zachowań ze spektrum autyzmu może stwierdzić jedynie specjalista po dokładnym badaniu dziecka w poradni.

Z poważaniem,

Wiktoria Jaciubek