Witam,

moja 11-miesięczna córka od ok. 2 miesięcy gryzie się w rączki. Z początku kojarzyłam sytuację z ząbkowaniem, jednak teraz, kiedy zębów już troszkę wyszło i są one dość ostre, sytuacja staje się niepokojąca. Czasami widać, że sprawia jej to ból, jednak po chwili rączka ponownie wędruje do buzi, na szczęście nie zdarzyły się jeszcze ugryzienia do krwi, jednak częstotliwość powoduje, że jej paluszki są ciągle zaczerwienione, czasami wręcz trzyma dłoń z "rozczapirzonymi" paluszkami. Zdarza się też podgryzanie wierzchu dłoni oraz przedramienia, ale rzadziej. Sytuacja powtarza się bez względu na to czy następuje sytuacja stresowa czy też nie. Przy tym wszystkich córka jest dzieckiem, w mojej ocenie, mocno nadpobudliwym, płaczliwym albo raczej krzykliwym, w ciągłym ruchu, niekiedy wręcz sprawia wrażenie jakby traciła równowagę (choć może to wynik prędkości poruszania się), nie potrafi skupić uwagi na czynności, włącznie z jedzeniem (z którym z resztą również był duży problem, bowiem przez długi czas nie chciała przyjmować pokarmów mniej rozdrobnionych oraz łyżeczką), czasami wręcz stwarza wrażenie jakby odcinała się od bodźców zewnętrznych, np. nie reaguje na mowę drugiej osoby, jest bardzo niespokojna - pcha się na ręce, a kiedy już na nich jest strasznie się wierci jakby chciała się wyrwać. Bywa też agresywna wobec swojej siostry bliźniaczki (poród w 37 tc, przez cc, bez powikłań, 10 i 9 apgar). W wieku 6 miesięcy byliśmy na konsultacji neurologicznej z wykonaniem eeg z uwagi na podejrzenie wzmożonego napięcia mięśniowego, jednak neurolog wówczas nie stwierdził żadnych niepokojących objawów. Nie potrafię ocenić czy objawy mogą być przejawem zaburzeń i ewentualnie czy są one o podłożu psychologicznych czy może jednak neurologicznym. Serdecznie proszę radę.

Gośka