Witam serdecznie,

mam pewien problem, z którym sama już nie wiem, gdzie się udać. Mam synka w wieku 7 lat, który rozpoczął edukację szkolna w 1 klasie, od tego się zaczęło, wychowawca sugeruje mi, że syn ma autyzm. Syn rozwija się prawidłowo, poza wcześniejszym zdiagnozowaniu opóźnionego rozwoju mowy (w wieku 2 lat) obecnie mówi wyraźnie, jednak zdziwiło mnie stwierdzenie wychowawcy szkolnego, więc sama skontaktowałam się z psychologiem dziecięcym, który tylko dodał mi troski o własne dziecko mówiąc, że syn nie miał kontaktu wzrokowego z nią. Dodaję, że ja z resztą rodziny zawsze mieliśmy dobry kontakt wzrokowy, reaguje zawsze na swoje imię, rozumie polecenia, opowiada nam, co go np. interesuje, nie ma problemu w kontakcie z innymi ludźmi, chociaż bywa nieśmiały w stosunku do dorosłych osób, nie dzieci. Dużo czytałam na temat dzieci autystycznych i nie widzę w moim synu żadnych objawów poza brakiem bawienia się "na niby" - jak twierdzi pani psycholog nie chciał się bawić w udawanie typu rozmowa przez telefon (z klocka- mówił, że nie dodzwoni się pani z klocka) lub udawanie picia herbatki na niby. Ja jednak widzę, że mój syn bawi się w zabawy na niby, np.: udaje żołnierza, buduje bazę lub chociażby przebiera się za różne postacie z bajek, czy to nie jest zabawa "na niby"? Proszę o doradzenie, gdzie ewentualnie mogę się udać w tej sprawie.

Wioletta