Witam serdecznie,

jestem ojcem 21-miesięcznego Wojtka. Niepokoją nas niektóre zachowania syna. Wojtuś urodził się przez cesarskie cięcie, ponieważ miał ułożenie pośladkowe, dostał 10/10 pkt i po 2. dobach żona z synem zostali wypisani ze szpitala. W 8 tygodniu ciąży u żony stwierdzono chorobę Hashimoto, a USG tarczycy pokazało, że jest ona kompletnie zniszczona.
Teraz opiszę co nas niepokoi u naszego syna:
- nie mówi "mama", "tata", "daj", "am"... zawsze coś po swojemu typu: "bababa", "dadada", "dajdajdaj" (na wdechu), "tatata" i parę innych,
- często nie reaguje na imię, zwłaszcza jak się zabawi dłużej,
- bardzo często daje oczy w bok do kącików i idzie tak przy meblach, na spacerze, jak jest blisko płot, czasami zakręci się dwa, trzy razy i też ma oczy w bok (raz w jedną, a raz w drugą) - kontakt wzrokowy jest w miarę dobry,
- nie przynosi, jak się go o coś poprosi, tak jakby nie rozumiał,
- przy zabawie klockami, jak już się pobawi, to każdy ogląda i wydaje z siebie takie burczenie.
Z rzeczy, które potrafi to:
- naśladuje odgłosy zwierząt, np. kota - takim wysokim głosem tylko bez "m", węża - "sss", krowy - "mu", jak wyje wilk i jeszcze kilka, nie naśladuje psa, ale czasami powie "es",
- ładnie się bawi autami, czasami przyniesie do pokoju, usiądzie i patrzy na mnie, wtedy siadam i puszcza autko do mnie,
- buduje wieże z klocków (z 14, 10, 8, różnie),
- ogólnie dużo rozumie, typu pić, am, papa (wtedy macha rączką i idzie do drzwi),
- jak coś trzyma w ręce, to czasami mi poda, rzadko zabawkę, ale jak ma coś innego, to da, jak powiem "daj to",
- jak mu się coś pokazuje, to patrzy i czasami też pokaże palcem,
- bardzo lubi, jak mu się czyta bajki, śpiewa piosenki, przytula się, daje buziaka, cześć, przybija piątkę, ostatnio zaczął pokazywać palcem, jak coś chce.
Żeby ładnie zjadł obiad, puszczamy mu bajkę "Zwierzyniec Lulka" i naśladuje większość zwierząt. Około tydzień temu zakupiliśmy książeczki "Słucham i uczę się mówić": "Samogłoski i wykrzyknienia", "Wyrażenia dźwiękonaśladowcze" i "Sylaby i rzeczowniki 1-4". Syn chętnie słucha i już czasami sam pokazuje palcem albo pokaże szybko obrazki i chce, żeby przewrócić kartkę. Rano słucha jednej, a popołudniu innej. Nie wiem, czy to dobrze robimy. Końcem lipca byliśmy u logopedy, która powiedziała, że dziecko się normalnie zachowuje, bo umie się zabawić itd., aczkolwiek niepokojące są te oczy i to, że nie mówi. Jak wychodziliśmy stamtąd, to nawet powiedział "papa", ale potem się już to nie powtórzyło. 12 sierpnia mamy wizytę u neurologa. Bardzo się tym wszystkim denerwujemy, bo widzimy, że coś jest nie tak, a wszyscy mówią, że przesadzamy i że jest ok. Bardzo proszę o poradę.

Pozdrawiam,
Paweł