Dzień dobry,

jesteśmy w trakcie diagnozy naszego trzyletniego syna w kierunku zespołu
Aspergera. Nie czekając na diagnozę rozpoczęłam naukę czytania metodą
krakowską. Jak na razie idzie dość opornie, gdyż syn nie jest przyzwyczajony do pracy przy stoliku. Gdy go zachęcam do nauki czasami jest bardzo chętny, a czasami próbuje różnych manipulacji i symulacji - twierdzi że jest bardzo zmęczony, natychmiast musi coś zjeść, boli go brzuch. Objawy ustępują natychmiast gdy schowam materiały. Nigdy nie naciskam, gdyż chcę by ćwiczenia były dla niego świetną zabawą. Często stwierdza, że on woli czytać po swojemu."Po swojemu", czyli recytując z pamięci. Przy czym muszę dodać, że te jego recytacje są konkretnie osadzone w kontekście - wyciąga właściwą książkę, ustawia pluszaka lub prosi o położenie na kocyku młodszej siostry, której będzie czytał, z reguły prawidłowo przekręca kartki zgadując po obrazkach lub kilku słowach, które czyta globalnie. Nie zaobserwowałam by kiedykolwiek używał zapamiętanego z książki tekstu zamiast własnej wypowiedzi. Zdarza się jednak, że wiąże tekst z książki z jakimś słowem kluczowym - np. gdy pada słowo "Albert" natychmiast zaczyna zadawać pytania dotyczące książki o Albercie, mimo że z kontekstu było jasne, że rozmawiamy o jego kuzynie.
Zastanawiam się, czy powinnam go zniechęcać do takiego recytowania książek, czy traktować to jako zupełnie niegroźne zjawisko, które nie zaburzy nauki prawdziwego czytania.

Pozdrawiam,
Katarzyna