Szanowna Pani,

chciałabym zasięgnąć opinii na temat terapii mojego trzyletniego syna z Zespołem Downa i głębokim niedosłuchem. Syn b. szybko otrzymał aparaty słuchowe, które pod koniec drugiego roku życia zostały zamienione na implant ślimakowy (ucho prawe, lateralizacja nieokreślona, aparat słuchowy ucha lewego syn odrzucił po implantacji). Syn był pod opieką rehabilitanta słuchu od czasu diagnozy niedosłuchu (kilkakrotnie zmienialiśmy terapeutów, także ze względu na zmianę miejsca zamieszkania). Obecnie jesteśmy 8 miesięcy od implantacji, rehabilitacja słuchowa jest prowadzone przez ośrodek dla dzieci niesłyszących w ramach WWR. Syn nie mówi, wydaje wiele dźwięków, jednak świadomie tylko \"A\", \"O\", zaczynamy pracę nad \"E\". Syn nie rozumie mowy, ale jest świetnym naśladowcą, dzięki czasu faktycznie sprawia wrażenie dziecka, które czasem rozumie mowę. Dodatkową trudność sprawia opóźniony rozwój ruchowy (syn nadal nie chodzi): intensywna i ważna rehabilitacja słuchowa po implancie słuchowym zbiegła się w czasie z ważnymi etapami w rozwoju ruchowym. Obecnie mam wrażenie, że w naszej pracy brakuje jednego kierunku, że rehabilitacja nie jest prowadzona w oparciu o jedną konkretną metodę. Nie stać mnie na systematyczne płatne zajęcia w ramach np. Metody Krakowskiej. Jaką metodę Pani poleca w ramach pracy domowej, aby zintensyfikować dotychczasowe działania. Dodatkowo mam wrażenie, że specjalistom brakuje doświadczenia w pracy z dziećmi niesłyszącymi, zaimplantowanymi i jednocześnie z niepełnosprawnością intelektualną. Mam też mętlik do jakiego przedszkola syna zapisać czy lepsze jest takie, gdzie większość dzieci to dzieci zespołowe, czy takie, które specjalizuje się w edukacji niesłyszących? Z góry dziękuję za opinię.

Katarzyna z Poznania