Witam,

mam problem z moim trzyletnim synkiem. Ostatnio zastanawiam się, czy
powinnam udać się z dzieckiem do specjalisty. Od kiedy nie pracuję i
siedzę z synem w domu mam wrażenie, że Bartek ma żal do całego świata, ciągle płacze. Wszystko wymusza płaczem, przy robieniu zakupów, gdy nie chcę mu czegoś kupić, wybucha płaczem wręcz histerią, krzyczy tak przeraźliwie, że ja czuję się zakłopotana będąc między ludźmi, bo wszyscy się na mnie patrzą jak na wyrodną matkę.

W domu mówi np.: "Mama, chcę parówkę", gdy mu zrobię on tego nie chce i mówi, że chce banana jak mu nie dam, no to histeria. Bardzo często płacze, nie wiem dlaczego tak się zachowuje. Dziś półtorej godziny wrzeszczał płakał, krzyczał wymyślał, że chce to albo to albo nie to, tylko coś innego dostał klapsa, bo już puściły mi nerwy, doprowadził mnie do łez i do bezsilności, nie wiem dlaczego on się tak zachowuję. Próbowałam do niego z sercem, z dobrocią, na spokojnie - nie pomagało, krzyk w ogóle nic nie działa, bo wywołuje u niego histerię typu rzucanie się na podłogę i walenie rękami wrzaski
i słowa: "Nie krzycz na mnie!", nawet w chwili, gdy na niego nie krzyczę.

Jestem bezsilna, nie chcę go karać klapsem, bo wiem że to nie jest
wyjście, ale też nie wiem jak mam się zachowywać, żeby do niego dotrzeć, nie wiem czy to okres przejściowy czy może jest zaburzony emocjonalnie. Proszę o jakąś radę, czy powinnam najlepiej udać się z nim do psychologa. Joanna