Mam 3-letnia córkę, która jest kochanym dzieckiem, ale strasznie upartym; robi wszystko po złości, kiedy proszę ją żeby wyrzuciła serwetki do kosza, mówi, że mama je ma wyrzucić. Wszelkie próby nakłonienia jej do tego nie skutkują, nawet kara w kącie, bo zaraz robi to samo. Tak jest też z ubieraniem, jeśli mówię, że ma ubrać kapcie,wymyśla, że chce skarpety, jeśli dam jej skarpety, to nimi rzuca, że ich nie chce. To samo z jedzeniem i piciem, chce jajko lub chce pić, za chwilę kiedy to dostanie to już tego nie chce. Podobnie ze sprzątaniem pokoju, nawet w formie wymyślania zabawy. Czasami po złości potrafi nasikać w majtki, jeżeli powiem, że wychodzę z pokoju aż się uspokoi. Jednym słowem, jeśli jej się mówi, że czegoś nie może, to patrzy w oczy i robi to dalej. W sumie to nie wiem jak mam do niej podejść, a czasami to po prostu tracę nerwy kiedy słyszę te ciągłe jej marudzenie. Proszę o jakoś radę. Ewelina