Witam, jestem ojcem prawie dwu i pół letniego chłopca. Od wielu miesięcy syn wykazuje różne zachowania ze spektrum, choć nie mamy diagnozy. Rok temu psycholog zajmująca się na co dzień terapią dzieci ze spektrum powiedziała, że w przypadku naszego syna nie ma mowy o żadnym autyzmie. Zatem nie mam \"oficjalnej\" diagnozy. Obecnie syn jest pod opieką fizjoterapeuty (nie zakończone odruchy niemowlęce), zaczyna terapie psychologiczną, włączyliśmy też terapie SI (mały ma problem z równowagą i np. siedzeniu po turecku). Na diagnozie logopedycznej pani logopeda powiedziała, że mały bardzo dobrze dzieli uwagę. A jedyny problem to problemy z artykulacja i można rozpocząć ćwiczenia artykulacyjne.
Jednak do rzeczy: u psychologa staraliśmy się powiedzieć, że mały często cytuje teksty z książeczek, mówi o czymś co mu się przypomniało, a już najbardziej martwiące jest ciągłe zadawanie pytań, nawet po kilka raz z rzędu i często nie związane z kontekstem: układamy plastelinę a ten nagle pyta \"Gdzie mieszka wilk\" Ogólnie pytanie \"Gdzie mieszka...\" jest dość często zadawane, w ogóle pytania to ponad 50% jego komunikacji. Problem został jednym słowem pominięty, a pytania wg pani psycholog to normalne na tym etapie rozwoju.
Bartosz