Szanowna Pani,
Jestem matką czterolatki , wesołej spokojnej i nieśmiałej. Od wczesnych miesięcy życia zaobserwowałam u niej opóźniony rozwój ruchowy. Głośnym sprzeciwem sugerowała, że nie lubi leżeć na brzuszku, nie raczkowała do 22 miesiąca i zaczęła pierwsze kroki w 23 miesiącu. Poza tym było wszystko ok. Była trochę bardziej dziecinna niż jej rówieśnicy. Dodam, że od 11 lat mieszkamy w Wielkiej Brytanii i córka chodzi od 2,5 roku do angielskiego przedszkola. Ma co prawda opóźnioną mowę, ale dzień po dniu coraz bardziej się w tym kierunku rozwija. Nasz problem leży w jej zachowaniu. Była bardzo nieśmiała i nie potrafiła często podnieść głowy, aby spojrzeć na rozmówcę. Teraz raczej utrzymuje kontakt wzrokowy i odpowiada na pytania, jednakże raporty z przedszkola wykazują brak samodzielnego myślenia z jej strony, tam gdzie przedszkolanki ją zostawią, tam spędza nawet pół godziny i sama nie zmieni miejsca zabawy (w domu jest inaczej), nie wykazuje najmniejszej formy logicznego myślenia. Zawsze bardzo obserwuje inne dzieci i jest na tym skupiona, że sama nie pokazuje, jaka jest naprawdę. Bardzo mnie to martwi, proszę o pomoc, bo już wszędzie jej szukałam. Czy to oznacza, że jest upośledzona, mało inteligentna, czy po prostu stres i nieśmiałość blokują jej zachowanie?
Kasia