Witam Pani Agnieszko,
Czterolatek charakteryzuje się tym, że wiedzę zdobywa głównie poprzez zabawę i w ruchu. Próba posadzenia czterolatka przy „stoliku” w większości przypadków skończy się niepowodzeniem. Powód jest prosty. Taka forma nauki jest zupełnie poza zasięgiem i umiejętnościami małego człowieka. Proszę pamiętać, że dziecko w wieku czterech lat jest w stanie skupić się najwyżej na 10 minut, najczęściej i tak, takie zajęcia muszą być przeplatane aktywnościami ruchowymi. Aby więc nauczyć malucha wierszyków zachęcam do tworzenia swoistych teatrzyków zgodnych z treścią wierszyka. Można wymyślać rysunki, gesty lub miny i wplatać je w zapamiętywaną treść. To w znacznym stopniu ułatwi zapamiętywanie, nauka stanie się zabawą. Zapewniam, że maluch chętnie się w to zaangażuje. To również znakomity sposób na budowanie więzi z dzieckiem.
Z Pani maila wnioskuję również, że chłopiec jest bardziej zainteresowany zajęciami ruchowymi (co jest naturalne i zgodne z rozwojem). W tej sytuacji najlepszą radą jaką mogę udzielić jest po prostu prośba o zaakceptowanie dziecka takim jakim ono jest i chce być. Jeśli więc zajęcia manualne nie bardzo go jeszcze interesują, proszę ich nie narzucać. Warto je oczywiście od czasu do czasu zaproponować i sprawdzić czy dziecko nie zmieniło zdania. Proszę również mieć na uwadze aby przypadkiem nie wpaść w błędne koło. Tak się często dzieje w sytuacjach kiedy rodzic zauważa, że jego dziecko czegoś nie chce robić. Wówczas zaczyna coraz częściej daną czynność proponować co naturalnie wywołuje opór u dziecka. Proszę więc zachować zdrowy rozsądek, zaakceptować dziecko i dać mu jeszcze trochę czasu.

Wierzę, że się Pani uda.

Pozdrawiam serdecznie

Marta Żysko - Pałuba
psycholog dziecięcy