Witam,
Mój trzyletni synek ma zdiagnozowany autyzm dziecięcy. Do 18 msc. życia wszystko pięknie jadł: nawet takie pokarmy jak kotlety, kasza, surówki itd. Od dnia szczepienia (act-hib, DTP, polio), czyli już od 15 miesięcy, nie je żadnych warzyw, owoców, mięsa, ryb, jaj itd. Z nabiału je tylko jeden rodzaj jogurtu (słodki, bez owoców). Jedyne co jest w stanie "zmęczyć", bo tylko tak można nazwać jego jedzenie, to grzanki (suche), biszkopty, herbatniki, makaron nitki, niektóre słodycze. Lubi jeść frytki.
Wiem, że dzieci z autyzmem często cierpią na wybiórczość pokarmową, ale ja obawiam się, że w jego przypadku to coś więcej. Na widok każdego jedzenia (nawet gdy wnoszę obiad dla reszty rodziny) dostaje odruch wymiotny, czasami płacze, czy wręcz wpada w histerię.
Jak na razie jego waga i wzrost są prawidłowe, wyniki nieznacznie pokazują niedobory, więc teoretycznie nie powinnam się martwić, ale... on ciągle płacze, widzę, że jest głodny; zagląda do lodówki i do garnków, chodzi za mną z sitkiem. Coraz częściej ma dni, że nawet z tego swojego wybiórczego menu nie zje nic - tylko cały dzień płacze.
Dodam jeszcze, że nie uważam aby miało to związek z zapachem czy smakiem jedzenia, ponieważ nieraz udaje mi się wcisnąć mu coś do buzi kiedy śpi (np. ostatnio łyżeczkę soku z truskawek) i wtedy nie ma odruchów wymiotnych, wręcz przeciwnie - nawet oblizuje się ze smakiem.
Bardzo mnie męczy i martwi ta sytuacja, jestem bliska rozstroju nerwowego. Byliśmy już u kilku lekarzy, jednak nikt nie umie nam nic podpowiedzieć. Tak samo terapeuci prowadzący jego rehabilitację. Wszystkie pomysły z przemycaniem, nagradzaniem itd. nie przyniosły skutku.
Proszę mi powiedzieć, czy tak wygląda jadłowstręt u dziecka? Kto może go zdiagnozować i jak to leczyć? Do jakiego specjalisty jeszcze powinnam się udać aby zaczerpnąć opinii? Do dietetyka, gastrologa, czy raczej psychiatry dziecięcego? Powinnam odpuścić i dawać mu te jego przysmaki czy raczej karmić go normalnym jedzeniem na siłę?
Proszę o jakiekolwiek rady.
Dziękuję.

Ania