Zbrojowni na zamku, odpowiadającej swą funkcją i znaczeniu Skarbcowi koronnemu, przypuszczalnie na Wawelu nigdy nie było.

Istniały zbiory stanowiące prywatną własność władców oraz przechowywano uzbrojenie załogi wojskowej (parter i piwnice zachodniego skrzydła zamku). Najwspanialej przedstawiała się zbrojownia królewska Zygmunta Augusta. O jej świetności świadczy zachowana do dziś przechowywana w Budapeszcie zbroja 10-letniego króla oraz zbroje królewskie, wykonane przez Kuntza Lochnera, przechowywane w Sztokholmie i Moskwie. Wiele okazów militariów padło ofiarą łupu wojennego w czasie potopu szwedzkiego. Kolejne sporządzane inwentarze ukazują ubywanie kosztownych przedmiotów zastawianych na potrzeby państwa albo ginących z powodu niedbalstwa opiekunów.

W sali z paradną bronią pomieszczono przede wszystkim część łupów z XVII-wiecznych kampanii wojsk polskich, w tym trofea z odsieczy wiedeńskiej r. 1683, głównie kunsztownie dekorowane rzędy na konie i siodła, pochodzące z najwybitniejszych warsztatów tureckich, perskich, a także wykonane w Polsce w w. XVII i XVIII. Można też podziwiać militaria ze zbrojowni Jana III Sobieskiego w Żółkwi.

Bogaty zbiór militariów pobudzi wyobraźnię niejednego chłopca.