Konieczność pójścia z dzieckiem do psychologa nadal jeszcze uważana jest za coś wstydliwego, dlatego wielu rodziców wzbrania się przed tym, jak tylko może. Boją się tego, że ich dziecko będzie stygmatyzowane, naznaczone jako to „gorsze”, a oni w oczach innych ludzi okażą się złymi, nieudolnymi rodzicami. To wszystko nieprawda – mądry rodzic wie, kiedy problemy go przerastają i dlatego decyduje się poszukać profesjonalnej pomocy. Kiedy z dzieckiem do psychologa? Jak przygotować się do tej wizyty? O co może Cię zapytać psycholog i jak z nim rozmawiać? W jaki sposób wybrać tego najlepszego psychologa dziecięcego? Dowiedz się tego!

 

1. Przygotowanie do wizyty u psychologa dziecięcego
2. Pytania, które może zadać psycholog dziecięcy
3. Rozmowa z psychologiem dziecięcym
4. Wybór właściwego psychologa dziecięcego

 

Jak przygotować się do wizyty u psychologa dziecięcego?

 

Istnieje szereg powodów, dla których warto zabrać dziecko do psychologa. Żaden rodzic nie jest alfą i omegą i choć bardzo się stara, może popełniać błędy lub czegoś po prostu nie wiedzieć. Zgłoś się z dzieckiem do psychologa, gdy czujesz, że sam nie jesteś w stanie dotrzeć do dziecka i pomóc mu rozwiązać dręczącego go problemu. Jeśli coś Cię niepokoi w zachowaniu dziecka i nie bardzo wiesz, co mógłbyś z tym zrobić – psycholog Ci pomoże Kiedy z dzieckiem do psychologa? Zrób to wtedy, gdy:

 

• Dziecko zaczęło mieć problemy z nauką
• Rozwinęły się fobie – w tym szkolna czy społeczna
• Dziecko ma zaburzenia lękowe
• Ma obniżone poczucie własnej wartości
• Jest chorobliwie nieśmiałe
• Nie potrafi nawiązywać kontaktów z rówieśnikami
• Nie umie radzić sobie z emocjami
• Ma problemy ze snem
• Zachowuje się autoagresywnie
• Przeżyło śmierć kogoś bliskiego
• W jego życiu zaszły poważne zmiany, z którymi nie potrafi sobie poradzić – rozwód rodziców, przeprowadzka, pojawienie się nowego rodzeństwa

 

Jeżeli już podejmiesz decyzję dotyczącą zabrania dziecka do psychologa dziecięcego, musisz się do tej wizyty odpowiednio przygotować – zarówno Ty, jak i Twoje dziecko.

 

Przede wszystkim wytłumacz dziecku gdzie i dlaczego idzie. Nie strasz go psychologiem, nie mów, że idzie tam, bo było niegrzeczne – to tylko pogorszy sprawę i sprawi, że dziecko nie będzie chciało nawet spróbować nawiązać kontaktu z psychologiem. Dostosuj ten komunikat do wieku dziecka. Młodszemu możesz powiedzieć, że odwiedzi pewną panią lub pana w bardzo przyjaznym gabinecie, gdzie będzie mogło czuć się swobodnie i odpowiadać na pytania. Osoba z którą się spotka nazywa się psychologiem i chce mu pomóc poradzić sobie z dręczącymi go problemami. Może nie tylko rozmawiać, ale też rysować, układać klocki, czy grać w jakąś grę, a jeśli będzie czuło się z czymś niekomfortowo, może to jasno zakomunikować i nic złego się nie stanie.

 

Starszemu dziecku możesz wprost wyjaśnić, że idzie do psychologa z powodu dręczących go problemów i wizyta ma na celu pomóc mu je rozwiązać i na nowo zacząć cieszyć się życiem. Nigdy nie oszukuj dziecka, że idzie z Tobą, na przykład, na zakupy – jeśli je okłamiesz i zostawisz w gabinecie psychologa, będzie czuło się oszukane i porzucone, a jego zaufanie do Ciebie znacznie spadnie. To utrudni też pracę psychologowi. Jeśli dziecko ma taką potrzebę – może zabrać ze sobą misia lub ulubioną zabawkę, nie przeszkadzaj mu w tym.

 

Ty też musisz się przygotować do wizyty u psychologa dziecięcego. Pamiętaj, że pierwsze spotkanie odbędzie się bez obecności dziecka. To swoiste zebranie wywiadu i opracowanie dalszej strategii działania. W ten sposób psycholog razem z Tobą ustali cele, do których będziecie dążyć. Porozmawia też z Tobą na temat dziecka – o tym, co Cię niepokoi, co się zmieniło.

 

Na wizytę zabierz wszelkie rzeczy, które mogą się przydać – oceny opisowe dziecka, inne opinie z poradni pedagogiczno-psychologicznych, jeśli je masz, opinie ze szkoły – od pedagoga szkolnego lub nauczycieli. Jeśli boisz się, że zapomnisz o coś zapytać – przed wizytą spisz w punktach notatki, by łatwiej Ci było o wszystkim pamiętać.

 

Pytaj o wszystko – nawet jeśli Twoje pytanie wydaje Ci się banalne – bo nie ma złych pytań. Psycholog postara się na wszystkie odpowiedzieć jak najlepiej. Pamiętaj, że nie jest on Twoim wrogiem – nie będzie Cię oskarżał czy spoglądał na Ciebie z góry. Dobry psycholog wie, że każdy może popełniać błędy i najważniejsze jest to, by zacząć je zauważać i nie powtarzać w przyszłości.

 

Jakie pytania może zadać psycholog dziecięcy?

 

To wszystko zależy od wieku dziecka i problemu, który je dręczy. Najważniejsze jest indywidualne dobranie odpowiednich metod do danego dziecka. Nie martw się jednak, wizyta u psychologa nie przypomina przesłuchania – to przyjacielska pogawędka. Dziecko może być zapytane o:

 

• Zainteresowania
• Kolegów
• Szkołę lub przedszkole
• Ulubione zabawki i zabawy
• Relacje z rodzicami
• Relacje z rówieśnikami
• Własne emocje i sposób radzenia sobie z nimi

 

I o wiele, naprawdę rozmaitych rzeczy. Praktycznie niemożliwe jest stworzenie takiej listy, by była ona jednocześnie w pełni kompletna, zamknięta i uniwersalna – wszystko zależy od danego dziecka, w tym też od jego wieku - i metody, którą wybierze psycholog, by do niego dotrzeć. Dziecko też może bardzo mało mówić – przez większość wizyty może, na przykład, rysować, i to też jest zachowanie jak najbardziej akceptowalne i pożądane, bo nader często emocje, czy zajmujące dziecko myśli przelewane są na papier w ramach artystycznej ekspresji.

 

Przy dobrym psychologu dziecko nie będzie się czuło wypytywane, tylko będzie prowadzić naturalną rozmowę na interesujące tematy. Jeśli nie będzie chciało na jakieś pytanie odpowiedzieć – nie musi tego robić. Jeśli będzie chciało o coś zapytać – może, a nawet powinno to zrobić. Wszystko po to, by w gabinecie czuć się jak najlepiej i nawiązać więź z psychologiem.

 

Psycholog dziecięcy będzie rozmawiał również z Tobą – i tez może zadawać Ci pytania. Najczęściej będą dotyczyły dziecka i jego problemów, czy sytuacji w domu lub w szkole. Przygotuj się do tego jak najlepiej – w końcu nikt nie zna Twojego dziecka tak dobrze, jak Ty. Najpewniej zapyta Cię też o ramy czasowe – od kiedy trwa problem, który niepokoił Cię na tyle mocno, że zdecydowałeś się poszukać pomocy psychologa dziecięcego, jak dziecko zachowywało się wcześniej i jak duże zmiany w jego zachowaniu się pojawiły. Będzie Cię pytał o wszystko, co związane z dzieckiem – więc także o szkołę i jego kontakty z innymi dziećmi w jego wieku, może zapytać też o historię chorób w rodzinie – bo w ten sposób zbierze pewną bazę informacji, które będzie mógł wykorzystać przy spotkaniach z dzieckiem, co będzie pomocne w nawiązywaniu z nim kontaktu i późniejszym odpowiednim kierowaniem rozmową.

 

Może Ci się wydawać, że psycholog będzie pytał Ciebie – lub Twoje dziecko – o rzeczy zupełnie błahe, banalne i niemające żadnego związku z problemem, z którym się zgłosiliście. To tylko pozory – psycholog ma wiedzę i doświadczenie, które pozwalają mu zobaczyć więcej, niż innym. Znaczenie może mieć nawet fakt jak Twoje dziecko naświetlacie zupełnie codzienne, zwyczajne sytuacje, gdy o nich opowiadacie – to pozwoli bardziej zrozumieć jego punkt widzenia i sposób spoglądania na otaczającą je rzeczywistość. Nie ma pytań błahych i banalnych – wszystkie, które padną czemuś służą, nawet jeśli na pierwszy rzut oka nie będziesz w stanie tego zrozumieć. Jeśli masz wątpliwości – samodzielnie też pytaj o wszystko. Pytania są tutaj kluczem do rozwiązania wielu mniej lub bardziej kluczowych, dręczących Cię kwestii.

 

Jak rozmawiać z psychologiem dziecięcym?

 

Wiesz już kiedy z dzieckiem do psychologa i o co może Cię – lub Twoje dziecko – zapytać. Ale czy wiesz jak rozmawiać z psychologiem dziecięcym? Tutaj sprawa jest bardzo prosta: rób to szczerze i otwarcie. Nie ma sensu kłamanie, ukrywanie faktów, wyolbrzymianie pewnych kwestii czy koloryzowanie. Dobry psycholog i tak to wszystko jest w stanie zauważyć.

 

Rozmawiaj otwarcie i bez wrogiego nastawienia. Ono jest tutaj bardzo ważne – jeśli Twoje dziecko wyczuje, że traktujesz psychologa jako zło konieczne lub przeciwnika, samo może zacząć kopiować Twoje otoczenie.

 

Musisz zdać sobie sprawę z tego, że jesteście z psychologiem w tej samej drużynie i wszystko to, co on robi i o co pyta podyktowane jest wyłącznie chęcią pomocy Ci. Nie odbieraj tych pytań jako atak skierowany w Twoją stronę, naigrywanie się, czy negatywne ocenianie Twoich zdolności rodzicielskich – takie podejście do niczego nie prowadzi.

 

Otwartość i szczerość działa w dwie strony – dlatego nie tylko w ten sposób odpowiadaj na pytania, ale nie bój się zadawać własnych. Zwłaszcza jeśli czegoś nie rozumiesz lub z czymś czujesz się niekomfortowo – jeśli to wszystko będziesz dusić w sobie, zacznie narastać w Tobie frustracja, a to nigdy do niczego dobrego nie prowadzi.

 

Dziecku też powiedz, żeby nie bało się rozmawiać i komunikować swoich potrzeb czy lęków – ma się przede wszystkim czuć swobodnie i nie kojarzyć wizyt u psychologa dziecięcego jako czegoś nieprzyjemnego. Idealną sytuacją jest ta, w której dziecko jest w stanie się otworzyć i zaufać psychologowi na tyle, by zwierzyć mu się ze swoich problemów, wszystkimi dostępnymi dziecku środkami ekspresji i komunikacji. A tego nie osiągnie się bez otwartości i szczerości.

 

O jeszcze jednej rzeczy powinieneś pamiętać: nigdy nie rozmawiać z psychologiem o dziecku w obecności dziecka. Może poczuć się ono zdradzone, nikt też nie lubi słuchać o sobie rozmowy innych, gdy stoi tuż obok i nie bardzo ma możliwość się wtrącić. Dziecko musi się czuć bezpieczne, a takie zachowanie może sprawić, że cała praca wykonana przez psychologa pójdzie na marne i na nowo trzeba będzie rozpocząć budowanie zaufania dziecka. Może ono przestać ufać także Tobie – a przecież do prawidłowego rozwoju potrzebuje oparcia w rodzicach.

 

Jak wybrać dobrego psychologa dziecięcego?

 

Stało się – podjąłeś decyzję, że trzeba skorzystać z usług psychologa dziecięcego, by najlepiej pomóc dziecku w rozwiązaniu dręczących go problemów. Teraz musisz jeszcze tylko znaleźć odpowiedniego psychologa. Jak to zrobić?

 

Na pewno będziesz rozglądał się za kimś doświadczonym i kimś, kto cieszy się dobrą, łatwą do zweryfikowania renomą – to bardzo dobre kryteria, warto je przyjąć. Mimo wszystko nie kieruj się tylko opiniami innych ludzi, zwłaszcza tych w Internecie – to jedna z najgorszych rzeczy, którą możesz zrobić. Dlaczego? Powód jest prosty: różni ludzie mają różne potrzeby i spojrzenie na świat. Doskonały psycholog dziecięcy z punktu widzenia jednej rodziny, może całkowicie nie sprawdzać się z punktu widzenia innej i to jest jak najbardziej normalne i zrozumiałe.

 

Poszukaj kogoś, przy kim będziesz czuć się swobodnie – Twoje odczucia są tutaj bardzo ważne, bo przecież to Ty razem z psychologiem będziecie wspólnie pracować nad tym, by Twojemu dziecku się poprawiło. Jeśli czujesz się w towarzystwie takiego specjalisty niekomfortowo, mimo upływu czasu – prawdopodobnie nie jest to osoba odpowiednia dla Ciebie.

 

Dlatego najlepszym sposobem jest spotkanie z psychologiem – wstępne rozeznanie da Ci bardzo dużo i pozwoli rozwiać wiele obaw i wątpliwości. Po raz kolejny: nie bój się pytać! To najlepszy sposób na to, by znaleźć dobrego psychologa dla dziecka.

Specjalizacja ma tu ogromne znaczenie – problemami dzieci najlepiej zajmie się wyspecjalizowany w tym psycholog dziecięcy, dlatego zawsze zwracaj na to uwagę. Do dzieci trzeba zupełnie innego podejścia i metod niż w przypadku osób dorosłych, dlatego specjalizacja jest tutaj kluczowa. Doskonały psycholog, który zajmuje się problemami osób dorosłych może – choć wcale nie musi – dobrze zajmować się dziećmi.

 

Zawsze możesz też popytać przyjaciół, rodzinę i znajomych – to bardzo dobra metoda także wtedy, jeśli chcesz się przekonać ile osób korzystało wraz ze swoimi pociechami z pomocy psychologa dziecięcego, co pozwoli Ci przełamać wstyd – jeśli taki nadal odczuwasz i zrozumieć, że to nic złego. Bo przecież nie ma nic złego w pomocy dziecku – to szlachetne i jest oznaką miłości mądrego rodzica, który wie, kiedy poprosić o pomoc i się tego nie obawia.

 

Źródło: https://psychoterapiacotam.pl/psycholog-dzieciecy-warszawa/