Zakażenia bakteryjne i grzybicze są niezwykle częstymi kobiecymi infekcjami. Jeżeli lekarz zaobserwuje stan zapalny lub też wywiad wskaże jego podejrzenie, zalecenie wykonania badania czystości pochwy jest jak najbardziej zasadne. Co dokładnie sprawdza owo badanie i jak się do niego przygotować?

Badanie czystości pochwy określa się inaczej „biocenozą pochwy” lub też „wymazem z pochwy”. To test mający na celu zbadanie, czy i jakie szkodliwe drobnoustroje znajdują się w kobiecej pochwie, jakie są proporcje ich występowania oraz jaki jest skład flory bakteryjnej w owym narządzie - wszystko to może wiązać się z ewentualnym stanem zapalnym. Badanie wykonuje lekarz ginekolog i w większości przypadków można zrobić je w ramach opieki NFZ. Istnieje także możliwość przeprowadzenia tego typu testu prywatnie, co wiąże się z kosztem ok. 15-50 zł. Co istotne, badanie wykonuje się u kobiet w każdym wieku.

Kiedy udać się do ginekologa - jakie objawy są wskazaniem do wykonania badania czystości pochwy?

• upławy - wydzielina przyjmująca serowatą lub szarą postać;
• nieprzyjemny zapach wydzieliny z pochwy (określa się go jako „rybi”);
• pieczenie, świąd, podrażnienia okolic intymnych (zwłaszcza pochwy i sromu);
• bolesne stosunki;
• ból, trudności podczas oddawania moczu, parcie na pęcherz;
• ból podbrzusza;
• uczucie nadmiernej suchości pochwy.

Badanie wykonuje się także w celu monitorowania trwającego leczenia, co ma za zadanie sprawdzić, czy zastosowana farmakoterapia przynosi oczekiwane skutki. Należy przy tym zaznaczyć, że badanie wymazu z pochwy wykonuje się także u kobiet ciężarnych - nawet kilka razy w ciągu dziewięciu miesięcy. Jeśli chodzi o różnego rodzaju infekcje, ciąża jest okresem podwyższonego ryzyka (przyczyną są m.in. z intensywne wahania hormonalne). To może wiązać się z koniecznością rozszerzenia badania, tj. pobrania wymazu również z odbytu. 

Co pozwala wykryć badanie czystości pochwy?

Test umożliwia sprawdzenie, czy kobieta nie jest zakażona paciorkowcem z grup GBS, który jest szczególnie niebezpieczny dla ciężarnych (może stanowić zagrożenie także dla noworodka). Badanie kontroluje również m.in. obecność chlamydiozy, bakterii Escherichia coli, gronkowca złocistego czy też grzybicy pochwy - są one najczęściej potwierdzanymi stanami zapalnymi. 

Odpowiednia diagnostyka pozwala wprowadzić skuteczne leczenie, które jest niezbędne. Infekcje bakteryjne, jak i grzybicze potrafią przynieść poważne powikłania w postaci niedrożności jajowodów, niepłodności, a w przypadku kobiet będących w ciąży, prowadzić nawet do przedwczesnego porodu i poronienia.

Jak przebiega badanie i jak się do niego przygotować?

Badanie czystości pochwy, podobnie jak standardowe badanie u tego typu specjalisty, wykonywane jest na fotelu ginekologicznym. Pobranie wymazu trwa chwilę, jest bezinwazyjne i nie sprawia bólu (dyskomfort może być odczuwany w przypadku zaawansowanego stanu zapalnego). Lekarz pobiera materiał przy pomocy specjalnego wacika lub patyczka, a następnie przekazuje go do laboratorium. W większości z nich czas oczekiwania na wynik wynosi 3 dni.

Co istotne, istnieją czynniki, które mogą owy wynik zakłócić. Stąd też należy się przed badaniem odpowiednio przygotować.

• Dwa dni przed testem zaleca się powstrzymanie od stosunków.
• W dniu pobrania wymazu nie powinno się używać mydła, płynów do higieny intymnej ani innych środków chemicznych. Nie powinno wykonywać się także irygacji pochwy.
• Wynik zaburzyć mogą też leki dopochwowe, maści czy kremy stosowane w okolicach intymnych - w dniu badania trzeba z nich zrezygnować.
• W przypadku pobierania materiału także z cewki moczowej, należy wstrzymać się z oddawaniem moczu przez 2-3 godziny przed badaniem.
• Wymaz najlepiej pobierać w godzinach porannych.
• Testu nie wykonuje się w trakcie miesiączki.

Wszelkie infekcje intymne mają niestety tendencję do nawrotów. Warto zatem dbać o stan swoich dróg rodnych - stosować odpowiednią higienę (unikać środków perfumowanych, bielizny ze sztucznych materiałów etc.), wykonywać profilaktyczne badania, w razie potrzeby stosować ginekologiczne probiotyki, a w przypadku pojawienia się infekcji, korzystać z dostępnych środków, m.in. roztworów dopochwowych zawierających w swoim składzie chlorowodorek benzydaminy. Co jednak najważniejsze, stanów zapalnych stref intymnych nie powinno się zostawiać „samym sobie”. Tym bardziej, że podjęcie leczniczych działań naprawdę nie wymaga wielkiego wysiłku - podejmij je dla własnego dobra!