Witam,

od ok 2-3 miesięcy mój prawie 2,5-letni syn notorycznie i przy każdej okazji otwiera i zamyka drzwi, lubi też trzaskać szafkami i szufladami. Ostatnio nawet mniej bawi się zabawkami na rzecz trzaskania drzwiami. Kiedy pytam go, dlaczego to robi, odpowiada, że lubi i nic więcej nie jestem w stanie od niego wyciągnąć. Dość łatwo jest go odciągnąć od tej zabawy, ale w chwilach, kiedy zajmuje się sam sobą, często do tego wraca. Czasami, kiedy nie pozwolimy mu zamknąć drzwi, wpada w złość i płacze. Jest to bardzo uciążliwe, zwłaszcza, że trwa od tak długiego czasu i nie przechodzi. Ponadto, mam wrażenie, że może u niego występować nadwrażliwość dotykowa, bo pomimo że lubi się przytulać, niezbyt lubi być głaskany po plecach. Często też bawi się w głaskanie nas po rękach i wydaje się, że to lubi. Poza tym rozwój przebiega prawidłowo. Bardzo ładnie się komunikuje, zadaje dużo pytań, chociaż mówi jeszcze o sobie w 3 os. W kontaktach z rówieśnikami jest raczej nieśmiały i trochę lękliwy, ale obserwuję, że staje się coraz bardziej pewny siebie i obserwuje inne dzieci, czasami (dość nieśmiało) próbuje się włączać do zabawy innych. Kiedy był młodszy, był typem wrażliwca, często płakał, potrzebował bycia na rękach. Bardzo proszę o radę czy może mieć to związek z integracją sensoryczną, a jeśli nie, to gdzie najlepiej szukać powodów takiego zachowania. Pozdrawiam serdecznie.

Justyna