Witam,

mój syn ma 10 lat, od września zaczął chodzić do czwartej klasy i od tego czasu zaczęły się u niego "problemy" emocjonalne.
On uważa, że jest odrzucony przez innych kolegów, z którymi chciałby się kolegować. Powodem odrzucenia podanym przez niego jest to, że jakiś czas temu zaprzyjaźnił się z innym kolegą, który jest nieśmiały, zamknięty w sobie, wyśmiewany przez innych, czasami zachowujący się jak małe dziecko. Właśnie ten "przyjaciel" zdradził sekret, który powiedział mu mój syn. Wczoraj bardzo płakał w domu z tego powodu.
Trwa to już jakiś czas i zauważyłam, że moje tłumaczenia na niewiele się zdają. Powiedział mi też, że ma największe owłosienie na nogach, więc powiedziałam mu, że zaczyna dojrzewać, za niedługo będzie przechodził mutację itp. Jest bardzo wrażliwym chłopcem, ale ostatnio nie daję już sobie z nim rady. Strasznie mi pyskuje, brzydko się odzywa, ciągle "nie wiem", "no i co z tego", "nie obchodzi mnie to" itp.
Proszę o pomoc, czy mam udać się z nim do psychologa, zgłosić to wychowawczyni czy pedagogowi szkolnemu. Myślę, że największy problem jest taki, że syn zaczyna dojrzewać i to właśnie te jego hormony dają nam w kość.
Nie ukrywam, że ja też czasami w stosunku do niego jestem niemiła i bardzo wymagająca, bardzo łatwo można mnie wyprowadzić z równowagi i zdenerwować, co niestety odbija się na dzieciach (mam jeszcze córkę 5 lat). To może ze mną jest problem?

Pozdrawiam
Aneta