Warszawa

Porady naszych Ekspertów

Problemy emocjonalne 13-latki

Witam, Moja córka ma 13 lat, właśnie kończy szkołę podstawową. Jest dzieckiem, które bardzo emocjonalnie podchodzi do wielu spraw, a przede wszystkim problemy z rówieśnikami, niepowodzenia szkolne. Wprawdzie o wielu sprawach ( jestem pewna, że nie o wszystkich, a to jest zrozumiałe) rozmawia ze mną. Wiem o jej niepowodzeniach w szkole na tzw. gruncie towarzyskim, czyli kłótnie z najbliższą koleżanką, pierwsze niespełnione miłości itp. Córka przyznaje się również do błędów, które sama popełnia, również przyznała się do tego, że próbowała palić papierosy. Cieszy mnie jej szczerość. Niestety tę radość tłumi problem, który pojawił się parę miesięcy temu i przyznam szczerze, że nie umiem pomóc córce pomimo wielu naszych rozmów. Wyjaśniam, o co chodzi: w momencie wystąpienia problemów, które wywołują u mojej córki frustracje a czasami złość swoje emocje wyładowuje ona poprzez nacinanie sobie naskórka na przedramionach. Nie są to nacięcia powodujące głębokie zranienia, ale mimo wszystko pozostają blizny. Po takim działaniu uspokaja się i wycisza. Boję się, że takie działania mogą się nasilić i doprowadzić do poważniejszych okaleczeń. Dziękuję za pomoc i pozdrawiam.

Pytanie przysłała pani Aurelia
Marta Żysko-Pałuba - Psycholog dziecięcy, bajkoterapeuta

Marta Żysko-Pałuba

Psycholog dziecięcy, bajkoterapeuta

Odpowiedź:

Szanowna Pani,
Dla 13 latki kontakt z rówieśnikami, ich akceptacja, przynależność do pewnej grupy, posiadanie ideałów i autorytetów to czynniki wpływające na prawidłowy rozwój, m.in. budowania własnej tożsamości. Samookaleczenia raczej nie powinny mieć miejsca. Być może warto córce wskazać inne formy samouspakajania się niż wybrane przez nią. Proszę spróbować powiedzieć dziecku czemu to dla Pani ważne i co jej zachowania wywołują. Jakie myśli i uczucia powodują. Być może również dobrym pomysłem okazałoby się skontaktowanie córki ze specjalistą, który pomoże dziecku popracować na stanem emocjonalnym. Nie podjecie działań w tym zakresie może doprowadzić do wyizolowania się dziewczynki od grupy. To dosyć zagrażające posunięcie zwłaszcza z punktu widzenia rozwoju nastolatki. Pocieszająca zaś jest informacja, że ma Pani dobry kontakt z dzieckiem. Proszę to wykorzystać i spróbować z nią porozmawiać. Proszę jednak pamiętać, że ma Pani do czynienia z dorastającą nastolatką. W rozmowie raczej proszę okazać zainteresowanie i ciekawość, chęć poznania przyczyn takiego zachowania aniżeli „moralizowania”. W przypadku braku efektów zachęcam do kontaktu ze specjalistą.

Życzę powodzenia.

Marta Żysko - Pałuba
psycholog dziecięcy

Zobacz inne porady w tematyce: trudne pytania, lęk, stres, emocje, złość

Lubisz CzasDzieci.pl?  Polub nas na Facebooku!

Komentarze

Borderline syndrom: psychoterapia jako pomoc. Zamiast okaleczania prosze namowic corke, zeby wlozyla rece na krotko w miske z kostkami lodu: szybkie schlodzenie czesto eliminuje uczucie bezradnosci i prowadzi do rezygnacji z okaleczania. Nie wiem, czy dziala na wszystkich z tym problemem. Prosze poczytac o samokaleczeniu, z pewnoscia znajdzie pani rady. To jest problem, ktorego niestety nie rozwiaze rozmowa pani z corka. Corka nie robi tego celowo, samokaleczenie przynosi jej czasowa ulge w radzeniu sobie z emocjami.

dodany: 2016-11-11 14:38:23, przez: Alina


Portal CzasDzieci.pl ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. CzasDzieci.pl nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.

Przeczytaj również

Warto zobaczyć