Szanowna Pani,
Dla 13 latki kontakt z rówieśnikami, ich akceptacja, przynależność do pewnej grupy, posiadanie ideałów i autorytetów to czynniki wpływające na prawidłowy rozwój, m.in. budowania własnej tożsamości. Samookaleczenia raczej nie powinny mieć miejsca. Być może warto córce wskazać inne formy samouspakajania się niż wybrane przez nią. Proszę spróbować powiedzieć dziecku czemu to dla Pani ważne i co jej zachowania wywołują. Jakie myśli i uczucia powodują. Być może również dobrym pomysłem okazałoby się skontaktowanie córki ze specjalistą, który pomoże dziecku popracować na stanem emocjonalnym. Nie podjecie działań w tym zakresie może doprowadzić do wyizolowania się dziewczynki od grupy. To dosyć zagrażające posunięcie zwłaszcza z punktu widzenia rozwoju nastolatki. Pocieszająca zaś jest informacja, że ma Pani dobry kontakt z dzieckiem. Proszę to wykorzystać i spróbować z nią porozmawiać. Proszę jednak pamiętać, że ma Pani do czynienia z dorastającą nastolatką. W rozmowie raczej proszę okazać zainteresowanie i ciekawość, chęć poznania przyczyn takiego zachowania aniżeli „moralizowania”. W przypadku braku efektów zachęcam do kontaktu ze specjalistą.
Życzę powodzenia.
Marta Żysko - Pałuba
psycholog dziecięcy
Komentarze
Borderline syndrom: psychoterapia jako pomoc. Zamiast okaleczania prosze namowic corke, zeby wlozyla rece na krotko w miske z kostkami lodu: szybkie schlodzenie czesto eliminuje uczucie bezradnosci i prowadzi do rezygnacji z okaleczania. Nie wiem, czy dziala na wszystkich z tym problemem. Prosze poczytac o samokaleczeniu, z pewnoscia znajdzie pani rady. To jest problem, ktorego niestety nie rozwiaze rozmowa pani z corka. Corka nie robi tego celowo, samokaleczenie przynosi jej czasowa ulge w radzeniu sobie z emocjami.
dodany: 2016-11-11 14:38:23, przez: Alina