Dzień dobry,
Jak pisałem we wcześniejszym pytaniu, moja córka ma wodogłowie z powodu przepukliny oponowo-rdzeniowej, a także agenezję ciała modzelowatego. Jej najmocniejszą stroną jest mowa, która jest poprawna pod względem składniowym i gramatycznym, a także mechaniczna pamięć słuchowa (córka w ciągu 2 tygodni nauczyła się ze słuchu kilkanaście piosenek). Problemem jest jednak sprawdzenie umiejętności córki. Mimo, że zna kilkanaście kolorów, podstawowe kształty, posiada bardzo dużą wiedzę o otaczającym ją świecie, nie chce się z tą wiedzą dzielić. Zapytana o kolor, powie, że nie zna, ale bawiąc się sama wymienia sobie pod nosem prawidłowo. Podejrzewamy, że może to wynikać z silnej nadwrażliwości słuchowej i lęku przed niektórymi formami nagradzania (przede wszystkim oklaski). Z powodu oporu przed wszelkim sprawdzaniem jej umiejętności nie udało się Zosi przetestować w Poradni PP. Nie chcieliśmy odraczać gotowości szkolnej więc dostała "zaocznie" orzeczenie o upośledzeniu w stopniu umiarkowanym. Pani psycholog z PPP mówiła, że prawdopodobnie ma upośledzenie umiarkowane ze względu na występowanie perseweracji i stereotypii ruchowych, a także poważne zaburzenia w motoryce małej. Zosia jest dzieckiem które czasem mówi jak dorosły, ale ma problemy z samoobsługą, a jej rysunek jest na poziome bazgrot. Ponieważ w szkole Pani napisała IPET opierając się na podstawie programowej dla dzieci z upośledzeniem umiarkowanym i znacznym, jej zajęcia opierają się głównie na poznaniu wielozmysłowym i ćwiczeniu motoryki małej. Ponieważ wydaje się nam, że Zosia ma większy potencjał, zaczęliśmy ją uczyć w domu na podstawie programu nauczania "Kocham Szkołę" i korzystając z książeczek "Kocham Czytać". Sylaby otwarte z P i M Zosia nauczyła się w ciągu pierwszych 2 tygodni. Nie udaje się nam przekonać Zosię do głośnego czytania, ale za to zaczęła prawidłowo wskazywać palcem sylaby, o które ją pytamy. Jeśli chodzi o sylaby zamknięte, to jeszcze jej nie uczyliśmy, ale ku naszemu zaskoczeniu prawidłowo wskazuje, może przez analogię do otwartych. Próbowaliśmy w szkole przekonać Panią do nauki czytania metodą sylabową, ale nauczyciel uważa, że zacznie Zosię uczyć czytać i pisać, gdy jej motoryka mała będzie na wystarczającym poziomie. Całą sprawę komplikuje też przede wszystkim ograniczony kontakt z Zosią. Zosia dużo mówi, ale tylko o tym co ją interesuje (np. pociągi). Z nauką Zosi jest trochę tak jak pisanie na komputerze bez monitora. W związku z tym chciałbym zapytać o to, czy są jakieś strategie nauczania dzieci, od których nie można oczekiwać odpowiedzi słownych. Jak w takim przypadku wiedzieć, kiedy przejść do nauczania kolejnej porcji materiału? Z wiedzą przyrodniczą jest trochę łatwiej, bo Zosia w niektórych spontanicznych sytuacjach potrafi chwalić się posiadaną wiedzą. Jeśli chodzi jednak o suchą wiedzę to jest problem. Wydaje się także, że nauczyciele uważają że przeceniamy możliwości córki i nie wierzą w to, co Zosia pokazuje w domu. Nie chcemy też nadmiernie przemęczać córki, bo obecnie równolegle realizuje dwie podstawy programowe, jedną w domu, drugą w szkole. Dodam jeszcze, że problem "zblokowania" Zosi był przedstawiany kilku psychologom i pedagogom i nikomu nie udało się go rozwiązać.
Paweł