Witam,
Mam problem, który ciągnie się praktycznie od zeszłego roku szkolnego. Córcia od małego była otyłym maluszkiem. Na piersi w 1 urodzinki ważyła ok 18 kg. Zdaniem pediatry nic złego się nie działo. Po roczku odstawiłam mała od piersi (dietetyk dziecięcy kierował nas jak karmić małą). I waga już w mniejszym stopniu rosła. Przed 2 urodzinami trafiłyśmy do szpitala po drgawkach gorączkowych. Nie miała robionych żadnych badań. Po wyjściu ze szpitala jeździmy do neurologa i psychologa dziecięcego, gdyż wyszło jakieś opóźnienie rozwoju (o tyle o ile później zaczęła chodzić). W zeszłym roku trafiła do przedszkola (i tu zaczął się nasz koszmar). Jako jedyna dziewczynka trafiła do starej grupy. Jest dzieckiem z nadwagą i wieloma deficytami, które zdaniem psychologa w przedszkolu nadgoni. Dzieci od początku ją wykluczyły. Mówiły, że jej nie lubią bo jest brzydka. Z reguły córka jest bardzo kontaktowym maluchem, chce bawić się z dziećmi, próbuje nowych zadań- gdyż ja w domu dużo z nią pracuje. A w przedszkolu jest totalna klapa. Praktycznie cały zeszły rok słuchałam od pani, że to trzeba z nią zrobić, że tego nie potrafi itp. Aż w końcu trafiłyśmy na oddział neurologiczny, gdyż twierdziły, że z małą jest coś nie tak. Ma momenty wyłączenia się, turla się po dywanie. Z badań neurologicznych (3 lekarzy w szpitalu i 1 prowadzący córkę po drgawkach) wynika, że z córcią jest ok. Na wypisie pisze, że tło nerwicowo-lękowe. Panie nie bardzo w to chcą wierzyć. Jak zapytałam o to czy widziały żeby dziewczynki małej dokuczał to się oburzyły, że to jest grupa integracyjna i nie miała taka sytuacja miejsca. A wiem od innych dzieci, że faktycznie tak było. Panie nakierowały nas na SI. I udało nam się załapać na te zajęcia. Normalnie córka o wiele lepiej funkcjonuje. O wiele lepiej trzyma równowagę. W ośrodku, gdzie córka ma też pedagoga - przed każdymi zajęciami i ma bardzo dobry kontakt z dzieciakami z grupy. Jeździmy tam od maja 2013. Teraz od miesiąca córka chodzi do tej samej grupy i znowu się zaczęło, że sama nie pracuje, jak się pani odwróci to "bazgra" po każdym rysunku z kart pracy, wyłącza się na zajęciach, często przyjmuje pozycje głowa leży na dywanie, a pupa wysoko w górę - moim zdaniem córka próbuję sobie dodać bodźców. Chodzi do przedszkola z radością, jednak jak wchodzi do swojej sali to jest zupełnie sama. Zasłania buzie rączkami, czai się jak kot, zazwyczaj bawi się sama, często słyszę jak pyta dzieci czy ja lubią. Jak jest z panią to prace robi dobrze, a sama nie zrobi nic poprawnie. A wiem, że wiele rzeczy potrafi zrobić - pracowałam z nią całe wakacje. A panie tylko doszukują się chorób, a jak ja je proszę, żeby pomogły jej się w grupie znaleźć to mają to w nosie. Ja już sama nie mam pojęcia co mam robić. Mam pytanie czy takie zachowanie córki może mieć wpływ z faktem, że jest w grupie kilka dziewczynek, które jej zrobiły przykrość? Czy szukać 3 go ośrodka w celu diagnozowania małej? Bardzo proszę o odpowiedź. Dodam, że u córki kiepsko z koncentracją.

Magdalena